Iyi sualler sordun...
Günaydin FairyLady,

senin belirttiginin benzerini albirt´dan da bir yaklasim vardi, güzel düsünceler.
Günümüzdeki cogu insan mütevaziligini kaybetmis durumda, bundan su senaryo doguyor:
"Ne kadar yenilige ulasirsam, bir o kadar mutlu olacagim."
Ama su nokta önemli bile degildir: "Ulasmak istedigim amacima erisene kadar mutluyum!" Ondan sonrasi yeni amaclar, ulasimi icin de yeni yöntem ve yollar göze aliniyor cünkü asil zevki veren budur. Doyumsuzluktan baska birsey de degildir bu aslinda.
O insanlar sahip olduklariyla yetinmeyi bilemez kolayca, öbür insan kitlesinden, demektir yetinmeyi bilen insanlardan, ayirt edilebiliyorlar. Ve dünyada iste bu iki boyut insan karakteri vardir benim acimdan, buna inaniyorum.
Hangisi iyi veya kötü, degerlendirmek bile istemiyorum cünkü mutlu olduklari ve baskalarina zarar dokundurmadiklari sürecinde *yollari* acik olsun.
Bence mutluluk memnun olmaktan ve sahip oldugun maddi ve manevi degerlerinden ibarettir. Daha dogal bir maneviyattan ayiran ve insanlarin akillarini karistiran, bazilarini da gittikce mutsuzluga iten, teknolojide ilerleyen dünyadan baska birsey degildir belkide. Günmüzün toplulugu gittikce senden *istiyor*, seni de kendini gelistirmen gerektigi icin genc yaslarda, *pesinden kosturuyor*. Bilmiyorum anlatabildim mi biraz.
Insanin bulunabilecegi her hale yansayabiliyor, is, okul hayati veya insan iliskilerine. Hep daha fazlasi lazim insalara.

 Mit Zitat antworten