[roman]

Sevgili Alpi aslında senin bu yazıyı asman gerekirken ben astım.

İnsanların çok, çok sorunları var.

Ama, bazı insanlar bütün bu sorunları üç kalimenin içine sığdıra bilirken bile o olgunluğunu ve alicenaplığını yok etmiyorlar.

Hani krem ile otuzbirin iç içe olduğunu bilmeme rağmen ayrı, ayrı birleşerek iki erkek insandan üretime nasıl bir hizmette bulunabileceklerini ne ben düşündüm, ne TIP, nede saygın dinler.

Ve bir de ülkemizin milliyetçiliği,vatan sevgisi içinde var olan doğa, hayvanlar ve çeşitli insanların mutluluğu, umudu, hüznü ve özlemleri bu tür uçkur kaşkınlarına düşünce sadece UTANÇ duymaktayım.



30 Ocak 2007

Bekir COŞKUN

Ne münasebet Ermeni’yiz?..


BUGÜNLERDE bir araya gelince "Ne münasebet Ermeni’yiz"i konuşuyoruz, hep bir ağızdan.

Hepimiz tek tek "dedelerimizin Yemen’de şehit olduğunu" anlatıyoruz birbirimize ve soruyoruz:

"Ne münasebet Ermeni’yiz?.."

Kimi milliyetçi kardeşlerimiz, boyunlarını ortaya doğru uzatıp kafalarının şeklini gösteriyorlar ve soruyorlar:

"Bu kafa ne?.."

"Kel kafa..."

"Hayır, milliyetçilik şekli olarak ne kafa?.."

"Türk kafa..."

"Eeee... Ne münasebet Ermeni’yiz?.."

Gemiyi kaçıran milliyetçi kardeşimiz, kafanın dışını değil içini de gösteriyor; bir vapur dolusu insanı süründürerek ve korkutarak "ne münasebet Ermeni’yiz?"i kanıtlamaya kalkıyor.

(Milliyetçi, ama ordudan atılmış bu...)

Ve futbol karşılaşmalarında açılan büyük büyük "Biz Ermeni değil Türk’üz" pankartları, güzelim kafalarımızın bir araya gelince daha çok çalıştığını kanıtlıyor.

Amigolar şöyle bağırdılar:

"Oturan Ermeni olsun..."

Herkes ayağa kalktı ve "Ermeni" olmaktan kurtuldular.

*

Sonuçta milliyetçi kızdı.

Bence dünyaya verilmek istenen barış, sevgi, hoşgörü mesajı işine gelmiyordur.

Belki de o sanıyor ki, "Hepimiz Ermeni’yiz" diyen yüz bin kişi bir anda "Ermeni" oldu.

Peki nasıl anlatmalı?..

Diyelim ki "Kafam kazan gibi oldu" dediğinizde kafanız kazan, "Kuş gibi uçtum" dediğinizde kuş, "Eşek gibi çalıştım" dediğinizde eşek mi oluyorsunuz?

Ya da; adam başı milyon kez "...doğruyum, çalışkanım" demekle "doğru, çalışkan" olunmadı da, bir kez "Ermeni’yiz" deyince mi "Ermeni" olundu?

Nasıl anlatmalı, nasıl?..

Bu sadece bir ifade biçimidir; acıdaki içtenliği, insani duyguları paylaşmaktaki samimiyeti anlatır...

Irkçılığa, kafatasçılığa tepkiyi...

"Önce insan" olmanın yüceliğini...

Yoksa...

Ne münasebet Ermeni’yiz?..