[roman]

lütfen düşünme Roman oturmuş benim cevabımı bekliyor diye.

Tesadüfi oldu cevabın ile karşılaştığım zaman merkezi.

Nebi yi yeterli bilmiyorsun Özsu, geniş anlamı senin savunduğun gibi, dar anlamı benim savunduğum gibi, yani, özü, Kitabı olmayan, ayetleri bulunmayan anlamını taşır. Bu konular biraz duygusal ve hassas konular yıllarca bunları tek doğru olarak inanan dürüst Müminleri için.

Sen ibedetin ve içsel huzurun için araştırıyorsun, ben bilgilenmek ve öğrenebilmek için araştırıyorum.

Sen seni rahatlatan her şeyi kabulleniyorsun, ben bunların hiç birini kabullenmeden her yönlü araştırıyor ve gerçeğinde ancak bu tür bir metot ile bulunabileceğini kabulleniyorum.

Benim araştırma yöntemim en Yobazından, en dinsizine kadar çok yönlü olan bir araştırma sistemidir. Her yazıda bulduğum ip uçları bulunur ve bunu sürekli genişletir kendime göre bir sentez yaparım. Hiç bir zaman bir kaç araştırma denemesinden sonra bu budur demem. Kuran oku der. İsa her şey kelam ile başladı der. Okudan yukarıda ki yazdığım yöntemleri anlarım. Kelamdan da aynı şeyleri anlarım. Her insan ikiz, üçüz, beşiz vs doğsa bile kendine ait bir insandır. Kendine ait bir ruh, bir beyin, bir duygu ve bir mantığa sahiptirler. Yer yüzünde birbirine çok yakın insanlar olabilir, bunlar için oldukça güzel bir isim de bulunur, RUH ekizleri denir. Ama, insan boyutu her insanın kendi boyutudur ve insan öz olarak tekdir. Tüm donanımı bu şekilde oluşmuş, tüm yaptıklarından da kendisinin sorumlu tutulacağı dünyanın her dininde açıklanmıştır. Böylesine açık, böylesine komplex bir canlıdır insan. İnsan sosyal bir canlıdır da elbet o sosyalliği sevgi arayışıdır, bu dünyaya geldiği yer ona bu aradığını sunabilen bir yerdir, burada onu ona bunu sunamayanlar ile oluşturmasını yaratabilmesi için öğretim, deneyim ve kendi kendisine onun ile eşit olan (varlık, ruh, beyin ve vücut olarak.) insan denilen varlıklar ile yapabilmesinin ortamıdır. İnsanın tüm mayası sevgidir, sevgisini yitiren bir ruh ve farklı bir bedende bunları kendi öz gücü ile denemesinin zorluğunu yaşamaktadır. Dinlerin hepsi bu zorlukları aşabilmesi için yardımcı olmaya çalışan yöntemlerdirler. Ama, insanlık binlerce yıldır bunu dinlerin tüm iyiniyetlerine rağmen, dinlerin din yöneticilerinin inanılmaz şekilde insanlığa yaptığı çok büyük kötülükleri de olmuştur ve halen olmaktada. Tarikat, mezhep vs hepsi dinlerden türemiştir. Türemelerinin tek nedeni o dinde aradıklarını tam bulamadıkları için ve din yöneticilerinin yaptıkları çok büyük ve çok kötü olan yanlışlıklar ve bir de bir insan olarak insanlara egemen olabilme duygusu bulunur.

Her insan sevgiyi arar, sevgi dünyalılık bütünün de insana yetmiyor, ama bu demek değildir ki insanın yaratabildiği, sunabildiği saf, dürüst ve karşılıksız sevgi bu dünyada bulunmak için yetersizdir. Sevgide şiddet olmaz, şiddet sevginin düşmanıdır, yok eder sevgiyi.

Hiç bir din bir diğer dinden üstündür diye açıklanmaz. Diğer din Müminleri kafirdir, inançsizdır, Zındıktır diye açıklanmaz. Toplumların prtak değerleri oluşturdukları sosyal ve yasalar ile belirlenmiş sistemlediridir. Din yalnızca Tanrının varlığına ve bir gün ona gidileceğini hatırlatır, ruhani ahlaklı olmaya davet eder, ama bir yasa, bir kanun, bir emir değildir. Olunca da din savaşları çıkar...

Laiklik sosyal yaşamın temel bir güvencesidir.

Tanrı ile bir insan ister bütünleşir (ruhsal olarak) isterse bütünleşmek istemez. O yaşam biçimi salt onu bağlar. İnsanın mutluluğu, dürüstlülüğü, ahlaklı olması sadece dinler ile de belirlenmez. Din yalnızca bir davettir, başka bir yaptırım değildir, olursa her yöne, her bir guruba çekilen çıkarcı bir güç olur, ki bütün insanlık tarihi bunlarla doludur.

Tanrı bir sevgidir, sevgide zorlama olmaz.

Selamlar..