[roman]

Bütün insanlığın geçmişi Tanrı ve Tanrılar kavramlarıyla dopdoludur.

Ben her hangi bir dine üye değilim, düşüncelerim de her zaman bağımsız düşünürüm.

İslam tavassuflarının bir kısmı bile sonun da Tanrının her hangi bir dine ait olmadığından bahsederler. Ben tek Tanrı yada Tanrılar mutlaktır gibisine bir şeyden bahsetmiyorum. İnsanlığın geçmişinden bahsetmekteyim. Her şeyi İslam ile bütünleştirerek insanlığın Tanrıyı arama iç güdüsünün dününü bana anlatamazsın. İslamın toplam geçmişi çok kısa bir yer tutar insanlığın tarihinde. Kaldı ki İslamı benimseyen bir kişi de değilim ben. Bütün Semavi dinlerin çıktıkları yer orta doğudur. Hepsinin kökeni orasıdır. Aralarında öyle ahım, şahım bir farkta bulunmaz. Peki, diğer insanlık nerede??? Yok mu onlar bu dünyada, bir geçmişleri, bir inançları olmadı mı???

Benim insanlığa ve dünyaya bakışım Orta Doğu ile sınırlı hiç olmadı.

Böylesine kısıtlamalar insanlığın ilerlemesine değil gerilemesine, saldırgan olmasına, sonuçta din muhtevasından çıkarak salt bir Tarikat konumunda kalmasına neden olur.

İnsan istediği gibi düşünebilmeli, yazabilmeli ve araştırabilmelidir.

Ben insanın ruhunda var olan sınırsızlığına ve beynin de var olan yaratıcılığına değer veririm.

Her hangi bir Tarikat şefinin yada bir peygamberin yanlış ve doğru olanlarına körü körüne tapınmam.

Tanrının ne olduğunu bile bilen yeryüzünde bir tek kişi yoktur.

Var diyorsan anlat bana ne olduğunu, tektir diyorsan buna nasıl emin olduğuna göster bana.

Ben ne tektir diyorum, nede daha fazladır diyorum. Dünya insanlık tarihinde bunun her ikisinin de savunulduğundan bahsediyorum.

Bunu kavrayabilmek bu kadar zormudur???

(küfür küfürün nereden çıktığını ve izin verilse daha nerelere kadar uzayabileceğine göstermekten başka bir işlevi olmadı. Bu sayfaların UTANÇ verici durumudur halen bu tür yabani insanların bu kadar rahat ve edepsizce yer alabilmeleri)

Selamlar...