sanal da da hayal kirikliklari yasaniyor
)
Birisi ile tanistim bayagi güzel sohbetimiz vardi... aradan bayagi zaman geçti falan ona "askim" dedigim günlere geldik. Daha sonra bana bir veda maili yazmis; hanimefendi evliymis... Ama çok geç olmadan bana karsi dürüst olmayi seçtigi için ona kizgin ya da kirgin degilim.
)
Çok komik geliyor. ilk askim utopikti 4 yil sürdü ben unv. 2"de iken beni terketti; farkli sehirlerdeydik ve hanimefendi unv"yi bitirmemi bekleyemedi. Onunla karsidan karsiya geçerken bir defa elele tutusmustuk. Onun sebebi de ben karsiya geçmek için yürüdügümde o duruyordu ve o geçmek istediginde ben duruyordum. sonra elele tutusup gectik karsiya (bu ben lisede iken olan bisi). Belki platonikti, belki tek tarafli idi, belki cocukluk aski idi ama onu unutmak ve yeni bir iliskiye hazir olmak tam 4-5 yilimi aldi. hatta bir ara bütün kizlara da düsmandim hepsi kötü kalp kirici insanlardi benim için. sonra hepsinin kötü olamayacagini düsündüm.
Ve sonra da tek gerçek askim ile burada tanistim; onun da niyeti sadece macera yasamakmis; tabii ki bunun için yanlis kisiyi seçmis... keske baskasini seçseydi ona hayir demeyecek çok az insan vardir ama seçtigi kisi ben olmamaliydim... ben duygusaldim, alingandim ve bunu o da biliyordu... sadece arkasinda aci ve gözyasi birakti. Ama onu unutmam çok uzun sürmedi çünkü "nefret" de "sevgi" kadar güçlü bir duygudur... ve ben ondan nefret etmistim... ama hayatimin bir döneminde sevmeyi ve sevilmeyi tattirdi bana ve bunun ne kadar güzel bir duygu oldugunu ögretti... hayatimda en çok siiri o kiz için yazdim (Alplerdeki Sevgilim ve digerleri) Aslinda su an hala niçin ayrildik bunun cevabini bilmiyorum. Sadece ardniyetlerle geldi ve o hedefine ulasamadi ve gitti. Ayrildigimizdan yana bu 3. kis yani benim 3. dogum günüm... demek ki 3 yil oldu. Bu 3 yil içinde iste o evli çikti dedigim kisi ile tanistim gecen kis ve bitti... o tam sanlda yasanan bir hayal kirikligi idi
)
Ve bu sonucusu da yillardir tanidigim birisi, forumda yazmistim. Bana en çok koyan onun benim ona olan güvenimin yarisi kadar hatta daha az güvenmemesi oldu...
Zaman en büyük çare... zamanla bütün yaralarimiz kapaniyor... hayalkirikliklarimiz unutuluyor. Ama bu sefer farkli çünkü sen çok güvendigim, çok iyi tanisigim birinden, en iyi arkadasimdan bir darbe yedim ve bu nun yarasi kolay kolay iyilesmez. Gerçi onun bana olan güvensizligi daha dogrusu bütün insanlara olan güvensizligi ona olan duygu yogunlugumun önemli bir kismini yok etti. Tabii ki burada reddedilme var ve bu benim nerdeyse hiç yasamadigim bisi. Teklifler hep karsindan gelmisti su ana kadar... gerçekten reddedildiginde insan aptal durumuna düsüyor gibi ve bunu sindirmek de zor geliyor. Ama önemli olan onu bir kez daha üzmemem. Artik ona karsi olan duygularimi bastirmaliyim bu "güvensizlik meselesi" yüzünden büyük ölçüde eriyip gitti zaten.
Neyse saglik olsun...
Hiç kimse vazgeçilmez degildir...
Hiçbir seyin güvencesi yok...özellikle nette kim dogru söylüyor, söylediklerinde ne kadar samimi ... ?
Nette birilerine güvenmek gerçekten zor... insanlarin ardniyetlerini, samimiyetlerini, gerçek emellerini bilemiyorsun. Bugün sunu farkettim ki ben gerçek hayatimdaki kizlara hiç sans vermiyorum; hepsinde begenilmeyecek bir yön buluyorum, onlara önyargilarla yaklasiyorum. Bu belkide onlar hakkinda bisi bilmedigim için, onlarin fikirlerini, düsüncelerini dinlememis oldugum için... aslinda insanlar samimi ve dürüst olsalar onlari nette tanimak daha kolay olurdu. Çünkü gerçek hayatta konusamayacagin bir seyi burada biri ile konusabiliyoruz.
gene saçmalamaya basladim
saygilar