[html]

Zarûriyât-ı dîniyye: Haztet-i Peygamber-i zişânın teblîğ buyurmuş olduğu bizzarûre ve sûret-i kat"iyyede ma"lûm olan hüküm ve haberlerden ibâretdir.
Bu ma"lumiyyet bizzat kendisinden işitmekle olduğu gibi tevâtüren nakl süretiyle de olur.
Mesâhif-i şerifede yazılan elfâz-ı Kur"aniyyenin bilâ ziyâde velâ noksan kelâm-i ilâhî olması tevâtüren menkûl olub tamâmen tasdîk olunmak lâzım olduğu gibi Kur"ân-ı Kerim"in kat"iyyen ve sarîhan delâlet etdiği bütün hükümlerin dahî tasdîk olunması lâzımdır.
Haşr-ı cismânî ve ahvâl-i ahiretin hak, ve savm ve salâtın farz ve şürb-î hamr, ve sirkatin haram olması gibi ahkâm-ı dîniyyeden olduğunu kat"iyyen haber aldıktan sonra bunların birinde şek eden kimse bilâ şübhe kâfir olur.
Ammâ ictihâd ile Kur"ân-ı Kerim"den istinbât olunan ve bitarîk"ıl-âhâd Hazret-i Peygamber"den menkûl olan hüküm ve haberler zarûriyyât-ı dîniyyede dâhil olmadıkları cihetle böyle bir şey"in sübûtunda şek etmek îmâna zarar vermez.
Fakat nâkiller mevsûk kimseler olunca kabûl etmemek ism ve ma"siyet sayılır. Çünki haber-i vâhid yâkîn vermezse de zan ifâde eder.
Hattâ ba"zen zevâli kabûl etmeyecek mertebede cezm husule getirir.
Elhasıl bir hadîs-i sahîh ile sâbit olan hükmü kabûl etmeyen kimse, eğer o hadîsin sübûtunda iştibâhından nâşi kabul etmiyorsa günahkâr olub kâfir olmaz.
Lâkin Hazret-i Peygamber"den sâbit olduğunu i"tirafla berâber kabûl etmeyecek olursa kâfir olur. Meselâ bir ma"siyeti istihlâl eden kimse eğer o ma"siyet delîl-i kat"î ile sâbit ise kâfir olur. Çünki zarüriyyât-ı diniyyeyi tamâmen tasdîk etmemiş olur.
Ve eğer bir âyet-i kerîmeden istinbât sûretiyle veya bir hadîs-i sahîh delâletiyle sâbit ise, ol vakit müevvel addolunarak ikfâr edilmez.
Takdîr-î evvele göre te"vîl delâlet-i zanniyeyi teslîm etmemek, takdîr-i sânîye göre te"vîl, hadîs-i şerîfin Hazreti Peygamber"den sudûrunu kabûl etmemekden ibârettir.