[ataturk]

AtaTürk Ilkeleri arasinda son derece önemli bir ilke olan milliyetcilik, akilcilik, gercekcilik, bariscilik ve cumhuriyetcilik ilkeleriyle bütünlesen ve bu ilkelerle celisen yorumlara kapali bir ilkedir. Milliyetcilik ilkesi, ulusal savasimin cikis noktasini olusturmus ve tüm tutsak uluslarin kurtulus hareketlerine isik tutmustur.

Atatürk"ün türlü demec ve söylevlerinde aciklik kazanmis olan bu ilke, Fransiz devriminden sonra dünyaya yayilan özgürlük düsüncesinin tarihsel gelisimi icinde her ulusun kendi kaderini cizme inancinin dogal bir sonucu olmustur.

Osmanli Imparatorlugunun cöküs döneminde, ulusallik niteligini yitirmekte olan dilimizin sadelestirilmesi ve dünyaya yayilmis Türk toplumlarinin arastirilip incelenmesi hareketlerinin ortak adi olarak TÜRKCÜLÜK akimi biciminde belirmistir. Zaman zaman bütün Türk toplumlarini birlestirmeyi amaclayan TURANCILIK, zaman zaman da ISLAM BIRLIGI kurmak gibi bir amaca yönelik Islamcilik akimlariyla karistirilmaya baslanmisti...!
Bügün anayasamizda da yer alan MILLIYETCILIK kavram bir ilke olarak, Türk ulusunun egemenligini kendi iradesine aldigi sürec icinde gercek anlamini kazanmisti.

Akilci, gercekci, barisci ve cumhuriyetci bir nitelik aldiktan sonra Atatürk tarafindan "TÜRK MILLIYETCILIGI" deyimiyle bütün aciklik ve kapsamini, gercek anlam ve kilavuzlugunu bulmustur.

Bugün Atatürk ilkeleri arasinda yer alan milliyetcilik, cagdas anlamiyla siyasal, ekonomik ve kültürel bir devlet sistemi olmustur. Milliyetcilik ilkesine göre, Türk ulusu büyük insanlik ailesinin yüksek onurlu bir üyesidir.

Bu bakimdan bütün insanligi sever; ulusal onur ve cikarlarina dokunulmadikca baska uluslara karsi düsmanlik beslemez ve asilamaz.

Milliyetcilik ilkesi, bütün cagdas uluslarla uyum icinde yasamakla birlikte, Türk toplumsal varliginin özel karakterini ve baslibasina bagimsiz kimligini sakli tutmayi esas sayar. Bu bakimdan kendi özune aykiri akimlarin ulkeye girmesini ve yayilmasini istemez.
Atatürk milliyetciligi, gerek bagimsiz, gerek baska devletlerin uyrugu olarak yasayan bütün Türkleri, hangi dinden olurlarsa olsunlar derin bir kardeslik duygusuyla candan sevmek ve onlarin refah ve gelismesini candan dilemekle birlikte, siyasal sinir olarak Türkiye Cumhuriyeti sinirlarini tanir.
Milliyetcilik ilkesine gore, Türkiye Cumhuriyeti icinde, Türk dili ile konusan, Türk kültürü ile yetisen, Türk ulusunun her yönden yükselmesi düsüncesini benimseyen her birey, hangi dinden olursa olsun Türk"tur.
Milliyetcilik ilkesini, ulusal bilincimize Kurtulus Savasi ile percinleyen güc, Türk toplumunu birbirine baglayan en yuce bagin uluscu bag oldugu inancidir. Bu uluscu bagin en ozlu deyisi "Ulusal Birlik Duygusu"dur.
Milliyetcilik ilkesi ozet olarak: "Türk ulusunun yüksek karakterini, yorulmaz caliskanligini, dogustan gelen zekasini, bilime bagliligini, guzel sanatlara sevgisini, ulusal birlik duygusunu araliksiz olarak ve her turlu arac ve önlemlerle besleyerek gelistirmek"tir.

Milliyetcilik ilkesi, Türk ulusunun " bütün bireylerini, kaderde, kivancta ve tasada ortak bir bütün halinde ulusal bilinc ve ülküler cevresinde toplamak" inancidir.