Küsme,dargınlık
 

Eskiden bu konular üzerinde cok durmazdim, lakin bakiyorum, etrafimda tanidik veya yabanci insanlardan, özellikle yakinlarina küs dargin olan insanlarla karsilasiyorum ve bunu acikcasi gereksiz buluyorum...

Sizin bu konu hakkindaki düsünceleriniz nelerdir?

Cok eskiden bir adet vardi. iki kisi küserse, bir mendil islatilip asilirdi.. mendil kuruyan kadar, o iki kisi dargin kalirdi, mendil kuruduktan sonra.. hersey gecmisde kalirdi :)

O adetler artik eskide kaldi. Cok eskiden büyük aileler vardi onlar da kalmadi ve yerini cekirdek aileler aldi. Siyasi olmayim ama Teyfur Erdogdu'diye birisini "alo Fatih'in" Haber Tükürük kanalinda seyretmistim. Cok Dogru bir cümle konusmustu. Kapitalizim insanlarin birey olmasini ister cünkü bireyler daha iyi tüketicidir. Ancak yalniz bireyleri sever..

Egri agactan dogru dal cikmaz! Artik insanlar kendi menfaatleri ve cikarlari icin kimseyle görüsmez oldu. Bir birilerini o Kadar cok kiskaniyorlar ki, güven diye bir sey kalmiyor. Güvenin olmadigi yerde de sosyal faaliyet olmaz. Ancak cikar dostluklari olur..

Kimseye küsmem, sadece kirilirim. Sürekli kirici davraniyorsa veya kirici konusuyorsa o kisiyle arama mesafe koyarim. Bicok hatasini gördügüm zaman tamamen silerim, arkama bakmam. Herkesin bi sabri var ve o sabir zorlanmamali.

Keske insanlar birbirine karsi hep nezaketli, ince ve anlayisli davransa da kirginliklar olmasa. Herkes düsünemiyor ki düsünmeden söyledigi bir laf karsindakini nasil üzebilir diye...