![]() |
ach du schreck...
nein jetzt bin ich mir sicher- du bist paranoid. schau dir mal deine beiträge an oder bist du schon so alt dass du dich nicht mehr an das was du geschrieben hast erinnerst...
|
bende katildim
Dresden eylemlerine ben de tesadüfen katilmistim. o gün her taraf polis kayniyordu ve merak edip gittim. neo nazilere karsi olan yürüyüs cok güzel ve olaysiz gecti.
dresden ist eine sehr schöne stadt und der lebensstil der menschen gefällt mir sehr. |
ich weiss im gegensatz zu dir ..
was ich schreibe..den ich schreibe das was ich denke..bin ja schliesslich kein mitläufer wie andere hier!!!
|
karakterden bahsedene bak sen.
sen kendini fasulye gibi nimetten sayiyosun galiba,ama asil zeka seviyesi düsük olan sensin.iyiki bir yerlerden ögrenmisin saksakci kelimesini papagan gibi hep ayni kelimeyi söylüyosun galiba kapasiten okadar baska seyler ögrenememisin vah vah ne kadar yazik sana :)) aciyorum dicem ama Allah benim acimadigim kullara sizler aciyamazsiniz demis o geliyor aklima ondan sonra vazgeciyorum acimaktan,cünkü vardir Allahinda bir bildigi serni böyle yaratmis iste ne yapalim:))
|
kambersiz dügün olurmu zaten hahaha o.T.
ohne Text
|
www.aloderman.com herturlu sorun ve
www.aloderman.com
|
Fransizlar Demokrat insanlardir.
Cezayir Halkini da Demokratik bir bicimde Katlettiler :o)
Onlar Yaptiklarina Demokrasi diyorlarsa dogrudur. |
Die Geschichte vom Herr Müller ....
.....und der Milch
Das hier, das ist der Herr Müller. Der Herr Müller kommt aus Aretsried, das liegt in Bayern, also ganz im Süden. Der Herr Müller ist ein Unternehmer und das, was in den Fabriken von Herrn Müller hergestellt wird, habt ihr sicher alle schon mal gesehen, wenn ihr im Supermarkt wart. Der Herr Müller stellt nämlich lauter Sachen her, die aus Milch gemacht werden. Naja, eigentlich stellen die Kühe die Milch her, aber der Herr Müller verpackt sie schön und sorgt dafür, daß sie in den Supermarkt kommen, wo ihr sie dann kaufen könnt. Die Sachen, die der Herr Müller herstellt sind so gut, daß sogar der Herr Bohlen dafür Werbung gemacht hat. Weil der Herr Müller ein Unternehmer ist, hat er sich gedacht, er unternimmt mal was und baut eine neue Fabrik. Und zwar baut er sie in Sachsen, das ist ganz im Osten. Eigentlich braucht niemand eine neue Milchfabrik, weil es schon viel zu viele davon gibt, und diese viel zu viele Milchprodukte produzieren, aber der Herr Müller hat sie trotzdem gebaut. Und weil die Leute in Sachsen ganz arm sind und keine Arbeitsplätze haben, unterstützt der Staat den Bau neuer Fabriken mit Geld. Arbeitsplätze hat man nämlich im Gegensatz zu Milchprodukten nie genug. Also hat der Herr Müller einen Antrag ausgefüllt, ihn zur Post gebracht und abgeschickt. Ein paar Tage später haben ihm dann das Land Sachsen und die Herren von der Europäischen Union in Brüssel einen Scheck über 70 Millionen Euro geschickt. 70 Millionen, das ist eine Zahl mit sieben Nullen, also ganz viel Geld. Viel mehr, als in euer Sparschwein passt. Der Herr Müller hat also seine neue Fabrik gebaut und 158 Leute eingestellt. Hurra, Herr Müller. Nachdem die neue Fabrik von Herrn Müller nun ganz viele Milchprodukte hergestellt hat, hat er gemerkt, daß er sie gar nicht verkaufen kann, denn es gibt ja viel zu viele Fabriken und Milchprodukte. Naja, eigentlich hat er das schon vorher gewußt, auch die Herren vom Land Sachsen und der Europäischen Union haben das gewußt, es ist nämlich kein Geheimnis. Das Geld haben sie ihm trotzdem gegeben. Ist ja nicht ihr Geld, sondern eures. Klingt komisch, ist aber so. Also was hat er gemacht, der Herr Müller? In Niedersachsen, das ist ziemlich weit im Norden, hat der Herr Müller auch eine Fabrik. Die steht da schon seit 85 Jahren und irgendwann hatte der Herr Müller sie gekauft. Weil er jetzt die schöne neue Fabrik in Sachsen hatte, hat der Herr Müller die alte Fabrik in Niedersachsen nicht mehr gebraucht, er hat sie geschlossen und 175 Menschen haben ihre Arbeit verloren. Wenn ihr in der Schule gut aufgepasst habt, dann habt ihr sicher schon gemerkt, daß der Herr Müller 17 Arbeitsplätze weniger geschaffen habt, als er abgebaut hat. Dafür hat er 70 Millionen Euro bekommen. Wenn ihr jetzt die 70 Millionen durch 17 teilt, dafür könnt ihr ruhig einen Taschenrechner nehmen, dann wißt ihr, daß der Herr Müller für jeden vernichteten Arbeitsplatz über 4 Millionen Euro bekommen hat. Da lacht er, der Herr Müller. Natürlich nur, wenn niemand hinsieht. Ansonsten guckt er ganz traurig und erzählt jedem, wie schlecht es ihm geht. Aber der Herr Müller sitzt nicht nur rum, sondern er sorgt auch dafür, daß es ihm besser geht. Er ist nämlich sparsam, der Herr Müller. Sicher kennt ihr die Becher, in denen früher die Milch von Herrn Müller verkauft wurden. Die schmeckt gut und es passten 500 ml rein, das ist ein halber Liter. Seit einiger Zeit verkauft der Herr Müller seine Milch aber in lustigen Flaschen, nicht mehr in Bechern. Die sind praktisch, weil man sie wieder verschließen kann und sehen hübsch aus. Allerdings sind nur noch 400 ml drin, sie kosten aber dasselbe. Da spart er was, der Herr Müller. Und sparen ist eine Tugend, das wissen wir alle. Wenn ihr jetzt fragt, warum solche ekelhaften Schmarotzer wie der Herr Müller nicht einfach an den nächsten Baum gehängt werden, dann muß ich euch sagen, daß man so etwas einfach nicht tut. Wenn ihr aber das nächste mal im Supermarkt seid, dann laßt doch einfach die Sachen vom Herrn Müller im Regal stehen und kauft die Sachen, die daneben stehen. Die schmecken genauso gut, sind meistens billiger und werden vielleicht von einem Unternehmer hergestellt, für den der Begriff "soziale Verantwortung" noch eine Bedeutung hat. O kadar güzel yazilmis ki, paylasmadan edemedim :) aber es hört ja nicht wirklich auf. Dies ist eine Kettenmail die seit Wochen ganz "liebevoll" weitergeleitet wird - nun die Sache ist wohl doch einen Tick aus der Bahn gekommen. Unternehmensgruppe Theo Müller weist Anschuldigungen einer anonymen Ketten-E-Mail scharf zurück / Unternehmensphilosophie der Gruppe und persönliche Einstellung von Theo Müller basieren auf einem demokratischen Rechtsverständnis. Es hat weder Spenden oder andere Zuwendungen an die NPD oder eine andere rechtsradikale Partei gegeben, noch wird es jemals eine derartige Unterstützung geben. Das betont die Unternehmensgruppe TheoMüller und reagiert damit auf Anschuldigungen einer Ketten-E-Mail, die seit einiger Zeit im Internet kursiert. In diesem Schreiben behauptet ein anonymer Verfasser Theo Müller habe die NPD in den vergangenen Jahren durch Parteispenden unterstützt. “Diese Behauptung ist schlicht und ergreifend falsch. Sie entbehrt jeder Grundlage”, sagt Theo Müller, Inhaber der Unternehmensgruppe. “Ich lehne jede Form des politischen Radikalismus grundlegend ab.” Die Unternehmensgruppe reagiert mit Unverständnis auf den Inhalt der E-Mail: “Wir waren schockiert, dass diese Anschuldigungen in vielen Internet-Blogs nicht hinterfragt, sondern vorbehaltlos als wahr eingestuft wurden. Der Imageschaden, den wir dadurch erleiden, ist immens groß”, erklärt Dr. Christoph Weiß, CEO der Gruppe. “Uns ist wichtig, der Öffentlichkeit klar und deutlich zu sagen, dass wir an die Grundfesten des demokratischen Rechtsstaates glauben. Und hier ist kein Platz für radikale Parteien wie die NPD.” |
Milli Görüş bedroht Schriftsteller
Der Publizist Metin Gür wurde in einem Internetforum, dessen Mitglieder offensichtlich der nationalistisch-islamistischen Milli Görüs nahe stehen, bedroht.
Eine Woche vor dem Mordanschlag auf den armenischen Journalisten Hrant Dink in der Türkei wurde auf einer Milli-Görüs nahen Webseite eine Drohung gegen den in Wuppertal lebenden Publizisten Metin Gür veröffentlicht. „Einschüchtern, notfalls mit Gewalt“ Metin Gür lebt seit Anfang der 70er Jahre in Deutschland und ist seit langem publizistisch tätig. Seit Jahren beschäftigt er sich mit islamistischen Organisation wie der Milli Görüs und hat zwei Bücher darüber geschrieben. In manchen Moscheen war ihm daraufhin der Zutritt verboten worden. Am 9. Januar wurde in einem Internet-Forum der Milli Görüs Name und Adresse des Journalisten veröffentlicht "mit der klaren Zielsetzung", so Anwältin Gülsen Celebi, "ihn einzuschüchtern, notfalls mit härtester Gewalt". Nach eigenen Recherchen wohne der Betreiber und Moderator der Webseite in Herfort. Zwar sei Milli Görüs nicht der direkte Betreiber dieser Webseite, „doch sind es überwiegend Milli Görüs Funktionäre aus verschiedenen europäischen Ländern, die hier Beiträge schreiben.“, sagte Gür. Auch offizielle Erklärungen der Organisation würden hier veröffentlicht. Unter den Besuchern des Internetforums seien viele Jugendliche. „Eine zunehmende Radikalisierung in der Basis ist ebenfalls festzustellen“, warnte der Journalist. Behörden bleiben tatenlos Obwohl der Beitrag im Forum mit dem Gewaltaufruf nur drei Tage online war, erhielt Gür in dieser Zeit zwei E-Mails mit weiteren Drohungen. Die Internseite existiere bereits seit 1995 und werde seit einem Jahr vom Verfassungsschutz beobachtet, erklärte Gür. Nicht nachvollziehbar sei, warum die Polizei bisher tatenlos blieb. Nach Bekanntwerden der Drohungen habe man sofort Polizei und Staatsanwaltschaft eingeschaltet, erklärte die Anwältin Celebi. „Metin Gür bekam für kurze Zeit Polizeischutz, der inzwischen wieder eingestellt worden sei. Obwohl die Staatsanwaltschaft weitere Untersuchungen gegen die Betreiber der Webseite eingeleitet habe, sei auch nach einem Monat nichts geschehen, erklärte die Anwältin. „Wir werden die Einschüchterungsversuche gegen unsere Intellektuellen nicht hinnehmen und werden alle nötigen juristischen Schritte einleiten“, so Celebi weiter. Große Unterstützung Der Schriftsteller Mehmet Bayrak, der Künstler Aydin Karahasan, der Schriftsteller Yilmaz Camlibel, der stellvertretende Vorsitzende der DIDF Hasan Kamalak, der GDF-Vorsitzende Kemal Kiran, der Vorsitzende des Migrationsauschusses der ver.di Ibrahim Isik und viele weitere Organisationen sprachen ihre Unterstützung aus. |
Rakamlarla Ekonomi, Siyaset ve Asayis
Yazacak konu kalmadi.
Medya"ya baktigimizda her sey dört dörtlük, her yer güllük güllistanlik. Ekonomi süper,GSMH ikiye katlandi, borclarimiz düsüyor, enflasyon iniste, dis dünyada itibarimiz artti, AB"ye üye olmamiz an meselesi, demokratiklesmede önemli yol katettik, Türkiye bir istikrar abidesi haline gelmis durumda. Medya ve RTE böyle diyor. Gercekten böyle mi? Biraz etrafimiza bakalim ve ardindan konuya egilelim. Ekonomi süper diyor RTE. Acaba dogru mu? Rakamlara bir göz atalim. Kasim 2002"de Türkiye"nin toplam borcu 231 Milyar $. Kasim 2006"da 348 Milyar $. Kasim 2002"de Dis Ticaret acigi 15 Milyar $ iken simdi 52 Milyar $ cikti. Kasim 2002"de 8 Milyar $ yabancilarin sicak parasi ülkemizde bulunurken, bu rakam Aralik 06 itibariyle 65 Milyar $"a ulasmis. Aclik ve yoksulluk siniri ikiye katlanmis bu zaman diliminde. Dolar kuru sunni bir sekilde cok düsük tutuluyor. Reel Dolar kuru yaklasik 2.20 YTL civarinda olmasi gerekiyor. Bu bilgiyi unutmayin, az sonra lazim olacak. 2002 yilinda GSMH 182Milyar $. 2006 GSMH 390 Milyar $. Ancak reel Dolar kurunu baz olarak alirsak, 2002 yilinda GSMH 190 Milyar $iken, 2006 yilinda 254 Milyar $"a cikmis, yani ikiye katlanmamis. 2002"de 1,5 Milyar $ tüketici kredi ve 2,7 Milyar $ kredi karti borclari, yani toplam 4,2 Milyar $ düzeyinde bireysel kredi borclari mevcuttu. 2006 sonunda durum su: 32 Milyar $ tüketici kredileri ve 15 Milyar kredi karti borclari, toplam 47 Milyar $ bireysel borclar. Türkiye"de issizlik orani yaklasik % 16,9 düzeyinde. Bu rakamlar, ki tüm rakamlar resmi, Hazine ve TÜIK"e ait rakamlardir, ekonominin hic de anlatilan gibi iyi oldugunu göstermiyor. Tam tersi. Her sey daha kötü. Övündükleri tek sey enflasyon, ancak enflasyon sunni bir sekilde düsük tutuluyor. Milletin alim gücü olmadigi icin ve devlet yatirimlar yapmadigi icin piyasaya para akmiyor ve bundan dolayi fiyatlarda artis yoktur, cünkü talep yoktur. Talep olan ürünlerde zaten ortalama fiyat artislari % 20 - %30 civarinda. Gelelim artan itibarimiza. Bizi artik kimsenin takmadigi, bizden kimsenin cekinmedigi itibar kazanci ise, itibar kazandik. Irak"ta olup bitenlere seyircisin, asiret reisi sana her gün posta koyuyor, sen adamin postallarini yalamaya razi görünüyorsun. Kiytirik Rumlar seni takmiyor, seni takdir eden Müslüman Arap kardeslerin Rumlarla isbirligi yapiyor, sen önce teessüf ediyorsun, kimse umursamayinca, Rumlarin sözüne geliyorsun, sadece Petrol üretilirse, sana da bir sus payi vermelerini istiyorsun. Itibarli RTE ve AKP basa geldikten sonra bilmem kac ülke sözde ermeni soykirimi kabul etti ve simdi sira ABD"de. Basimiza cuval gecirildi, askerlerimiz, polislerimiz sehit edildi ve biz elimiz kolumuz bagli izledik. AB ve ABD emir yagdirdi ve RTE ve AKP istedikleri her yasayi yerine getirdi. Simdi sira 301"de. Daha söylenecek cok sey var, ancak bu uzun bir konu baska zamana birakiyorum. Bu bir iki örnek gösteriyor ki biz itibar kazanmadik, itibar ve her seyden önemlisi, güc kaybettik. AB hepimizin malumu. Bunun ne kadar büyük bir yalan oldugunu artik herkes kavramistir. Kavrayamayanlara söyleyecek bir seyim yok. Demokratiklesme ve Türkiye. Hic bir dönem bir Basbakan gazeticiler hakkinda bu kadar tazminat davasi ve sorusturma actirmamistir. Onlarca gazeteci isinden edildi. Hukuksuzluk diz boyu. Van rektörü olayi, Semdinli vs. Yolsuzluklar, baski, sindirme. AKP döneminde olagan olan bunlardir. AKP demokratiklesmenin öncülügünü degil, Atatürk düsmanliginin, Cumhuriyet, Demokrasi, Laiklik düsmanliginin öncülügünü yapmistir. AKP zihniyeti totaliter bir zihniyet ve böylece demokrasi rejimine zit bir parti. O acidan demokrasiye katkida bulunmalari bu partinin islevine aykiri. AKP ne yapti. Yine rakamlara bakalim: AKP"nin cikarttigi yasalarin sonucu: Türkiye"de her 39 saniyede bir suc isleniyor. Her 4 saatte bir insan öldürülüyor. 6 dakikada bir ev, 7 dakikada bir araba, 9 dakikada bir isyeri soyuldu. 4 saatte bir tecavüz veya tecavüze yeltenme. 4 dakkikada bir yaralama, 18 dakikada bir yankesicilik. RTE"nin dedigi gibi, bunlar geldikten sonra nerden nereye. Bunlarin hesabi kesinlikle sorulacak. Ilk hesap yeri sandik! |
Seneca - zur akt.Politik der Weltmächte
»Gegen Totschlag und Mord einzelner schreiten wir ein; aber wie steht"s mit den Kriegen und dem verbrecherischen Ruhm, ganze Völker hingeschlachtet zu haben? Was für den einzelnen verboten ist, wird von staatswegen befohlen. Was - heimlich begangen - den Täter den Kopf kosten würde, das loben wir, wenn es im Feldherrnmantel geschieht.«
SENECA |
Teuflisches Spiel
Teuflisches Spiel – «Devil’s Game»
Wie die USA halfen, den fundamentalistischen Islam zu entfesseln von Dr. phil. Henriette Hanke Güttinger 2005 veröffentlichte Robert Dreyfuss in englischer Sprache die erste vollständige Untersuchung über einen geheimen Bereich der amerikanischen Aussenpolitik: Die Unterstützung des fundamentalistischen Islam seit dem Zweiten Weltkrieg bis heute. Bereits das British Empire hatte sich des fundamentalistischen Islam zur Durchsetzung imperialer Interessen bedient. Seine brisanten Ausführungen stützt Dreyfuss auf Recherchen in Archiven, Interviews mit Politikern, mit Mitarbeitern der Geheimdienste und des amerikanischen Verteidigungs- und Aussenministeriums. Dreyfuss versteht es, seinen Lesern die faktenreiche, bewegte Geschichte des Nahen Ostens seit Beginn der britischen Einflussnahme bis in die Zeit nach dem Irak-Krieg von 2003 anschaulich und differenziert nahezubringen. Im folgenden werden ausgewählte Aspekte dieses Grundlagenwerkes dargelegt. Fundamentalistischer Islam als Werkzeug des British Empire Ende des 19. Jahrhunderts war Grossbritannien die grösste Kolonialmacht. Indien unterstand seiner Herrschaft, und 1882 setzten sich die Briten in Ägypten fest. In Zentral*asien sollte der russische Zar zugunsten der britischen Interessen zurückgedrängt werden. 1885 kam es in London zu einem bedeutungsvollen Treffen zwischen dem britischen Geheimdienst, Vertretern des Aussenministeriums sowie einem gewissen Jamal Eddine al-Afghani. Unter anderem wurde die Bildung einer britisch geführten panislamischen Allianz zwischen Ägypten, der Türkei, Persien und Afghanistan diskutiert, um gegen das zaristische Russland vorzugehen. Unter dem Patronat der englischen Krone und mit Unterstützung des führenden englischen Orientalisten E. G. Browne legte Afghani in der Folge den theoretischen Grundstein für einen rechtsgerichteten Panislamismus, der als politische und soziale Bewegung die gesamte muslimische Welt umspannen sollte. Nach aussen gläubiger Muslim, war Afghani in Tat und Wahrheit Atheist und als Freimaurer Mitglied der schottischen Loge. Religion war für ihn ein simples Werkzeug zur Verfolgung machtpolitischer Interessen. Mohammed Abduh, ägyptischer Panislamist und Schüler Afghanis, begründete die Muslim-Bruderschaft, welche den fundamentalistischen Islam während des 20. Jahrhunderts dominieren sollte. Auch Abduh war ein Mann Englands. Als ägyptische Nationalisten in der Armee einen Aufstand gegen die britische Herrschaft machten, stellte sich Abduh an die Seite der Briten. Das war das Muster – so Dreyfuss –, das den Briten und später den USA den fundamentalistischen Islam so wertvoll machen sollte. Abduh war wie sein Lehrer Afghani Freidenker. Von den Briten 1899 zum Mufti von Ägypten ernannt, legte er die Sharia (islamisches Gesetz) für das ganze Land aus. Auch gehörte er der ägyptischen gesetzgebenden Versammlung an. Anhand unzähliger Fakten legt Dreyfuss dar, wie der fundamentalistische Islam über die verschiedenen Nachfolger von Afghani bis in die heutige Zeit weiterentwickelt wurde. Daher bezeichnet er Afghani als Ur-Ur-Urgrossvater von Usama bin Ladin. Britische Allianz mit Saudis und Wahhabiten Mit der Entwicklung von Benzinmotor und Automobil Ende des 19. Jahrhunderts stieg die Nachfrage nach Erdöl massiv, und Persien, der Irak und Arabien wurden für die Briten interessant. Persien war bereits unter britischem Einfluss. Nun sollten auch die arabische Halbinsel und der Irak unter Kontrolle gebracht werden. Auf der arabischen Halbinsel setzten die Briten auf einen arabischen Wüstenstamm, die Familie Ibn Saud. Diese war eng mit dem fundamentalistischen Wahhabismus verbunden. Ab 1899 diente das britische Protektorat von Kuwait der Familie Ibn Saud als Basis zur Eroberung der arabischen Halbinsel. Als Kämpfer wurden Beduinen eingesetzt, die durch religiöse Parolen angefeuert wurden. 1902 eroberten die Sauds das proosmanische Riad. Mit dem Ersten Weltkrieg bot sich den Briten die Möglichkeit, das geschwächte Osmanische Reich von der arabischen Halbinsel zu verdrängen. Die Briten schmiedeten eine Allianz mit dem künftigen saudischen König und den Wahhabiten. In einem ersten Vertrag anerkannte England 1915 Ibn Saud als unabhängigen Herrscher über das Gebiet des Nejd auf der arabischen Halbinsel. Seinerseits unterstellte sich Saud der englischen Protektion und deren Anweisungen. In einem grausamen Feldzug eroberte die Familie Saud, unterstützt von britischen Beratern, mit ihren Beduinenkriegern die arabische Halbinsel. 400 000 Tote und Verletzte, 40 000 öffentliche Hinrichtungen und 350 000 Amputationen waren die Folge. 1927 anerkannte Grossbritannien die volle Unabhängigkeit des saudischen Königreiches, dem ersten fundamentalistischen islamischen Staat. Damit schufen die Briten dem fundamentalistischen Islam eine Basis, von der aus bis heute operiert wird. Die Kontrolle über den Irak und Transjordanien gewannen die Briten nach dem Ersten Weltkrieg, indem sie die Söhne der Familie der Hashemiten von Mekka, die sich als Abkömmlinge des Propheten verstanden, in den britischen Protektoraten Irak und Transjordanien als Könige einsetzten. Mit dem islamischen Fundamentalismus das Empire sichern Nach dem Ersten Weltkrieg erstreckte sich das britische Einflussgebiet vom Mittelmeer bis nach Indien. In Ägypten, im Irak, in Transjordanien, Arabien und Persien waren britisch dominierte Herrscher an der Macht. Eine mögliche Gefährdung britischer Interessen ging von nationalistischen und linksgerichteten Bewegungen aus, die nationale Unabhängigkeit, den Abzug der Briten sowie eine demokratische Verfassung anstrebten. Um diese Bewegungen niederzuhalten, förderten die Briten den fundamentalistischen Islam. Mit der finanziellen Unterstützung der englischen Suez-Kanal-Company konnte Hassan al-Banna in Ägypten die Muslim-Bruderschaft aufbauen. Um die ägyptischen Nationalisten und Kommunisten zu unterdrücken, nutzte der ägyptische König, unterstützt von den Briten, die Muslim-Bruderschaft mit ihrem Terror. In Palästina unterstützten und förderten die Briten Haj Amin al-Husseini, den Mufti von Jerusalem. Hassan al-Banna und Haj Amin verbanden den Panislamismus mit der Orthodoxie der Wahhabiten. Finanziert durch Saudiarabien und unterstützt von den Briten schufen sie eine islamische radikale Rechte mit einem terroristischen Flügel, die im Laufe des 20. Jahrhunderts weltweit Einfluss gewinnen sollte. Politisch unterstützt und finanziert wurde die Muslim-Bruderschaft hauptsächlich von Saudiarabien und den Wahhabiten, die im Nationalismus von Abdel Nasser wie auch im Kommunismus eine Gefahr für ihre Herrschaft und den ganzen Nahen Osten sahen. Sowohl die englische Botschaft wie später auch die amerikanische Botschaft in Kairo pflegte regelmässige Kontakte mit der Muslim-Bruderschaft, obwohl man sich deren gewalttätiger Natur bewusst war. Fundamentalistischer Islam als Werkzeug der USA im kalten Krieg Nach dem Zweiten Weltkrieg rückte der Nahe Osten ins Zentrum der Weltpolitik. Einerseits war dies durch seine Lage im Süden der Sowjetunion bedingt. Andererseits waren zwei Drittel der Ölreserven um den persischen Golf konzentriert. Um ihre Vorherrschaft durchzusetzen, planten die USA eine Kette von antikommunistischen islamischen Staaten an der Südgrenze der Sowjetunion. Gleichzeitig galt es, das Streben dieser Staaten nach Unabhängigkeit und nationaler Nutzung der Bodenschätze zu verhindern. Beide Ziele glaubten die USA mit Hilfe des fundamentalistischen Islam zu erreichen: Die Muslim-Bruderschaft stand dazu bereit. Saudiarabien wird Basis der USA Die Standard Oil of California und die Texas Oil Company, die später die Aramco (Arabian-American Oil Company) bildeten, erhielten 1933 von den Saudis eine Öl-Konzession. Sie drängten die US-Regierung, die Briten aus Saudiarabien zu verdrängen. Während des Zweiten Weltkriegs erklärte Präsident Roosevelt dem britischen Botschafter Lord Halifax: «Das persische Öl gehört euch. Wir teilen das kuwaitische und irakische Öl. Das saudiarabische Öl gehört uns.» 1943 proklamierte Roosevelt, dass Saudiarabien künftig unter den amerikanischen Verteidigungsschirm falle: «Ich finde, dass die Verteidigung Saudiarabiens lebenswichtig ist für die Verteidigung der USA.» Diese Erklärung wurde nach Roosevelt von allen amerikanischen Präsidenten wiederholt. Erste US-Soldaten wurden 1944 stationiert, und 1945 wurde die militärische Zusammenarbeit zwischen den Saudis und den USA vereinbart und in Dhahran am Persischen Golf ein grosser US-Luftwaffenstützpunkt errichtet. Saudiarabien wurde zum Brückenkopf der USA im Nahen Osten. Muslim-Bruderschaft als Verbündete Nach dem Zweiten Weltkrieg sahen die USA in der Muslim-Bruderschaft, die für ihre Terrorakte berüchtigt war, einen nützlichen Verbündeten im kalten Krieg gegen die Sowjet*union. Die Muslim-Bruderschaft bekämpfte Marxisten, fortschrittliche Studenten, Gewerkschaften, arabische Nationalisten und Sozialisten, die Baath-Partei sowie alle modernen säkularen Strömungen in der muslimischen Welt. 1953 empfing Präsident Eisen*hower im Weissen Haus Said Ramadan, einen der Führer der Muslim-Bruderschaft. Muslim-Bruderschaft als Werkzeug westlicher Geheimdienste Anfang der 50er Jahre gewannen zwei Nationalisten im Iran und in Ägypten grossen Einfluss: Mohammed Mossadegh und Gamal Abdel Nasser. Im Iran wurde Mossadegh 1953 demokratisch zum Ministerpräsidenten gewählt. Er verstaatlichte die britische Anglo Persian Oil Compagny (APOC). Das nahmen weder die Briten noch die USA hin. In enger Zusammenarbeit mit den politisch einflussreichsten Ayatollahs organisierten MI 6 und CIA eine Geheimdienstoperation. Unter Führung von Ayatolla Kashani, der im Solde der CIA stand, mobilisierten die schiitischen Mullahs, unter ihnen Ayatollah Ruhollah Komeini, die Massen in den Strassen gegen Mossadegh. Nach dem Sturz von Mossadegh wurde der Schah wieder inthronisiert und die iranische Erdölindustrie erneut privatisiert. Fünf grosse amerikanische Ölgesellschaften erhielten 40% dieser Erdölindustrie auf Kosten des britischen Anteils. Dieselben Mullahs, die 1953, finanziert von der CIA, den Schah auf den Pfauenthron zurückholten, führten 1979 die Massen zum Sturze des Schahs an. In Ägypten stürzte Nasser als Führer der Freien Offiziere 1952 den anglophilen König Faruk und übernahm die Macht. Dieser Befreiungsschlag gegen das British Empire fand in der muslimischen Welt einen ungeheuren Widerhall, und die Funken der Revolution drohten auf Saudiarabien überzuspringen. Das British Empire und die USA fürchteten um ihren politischen Einfluss und den Zugriff auf das Öl. In einer verdeckten Operation versuchten MI 6 und CIA Nasser zu stürzen. Sie benutzten die ägyptische Muslim-Bruderschaft, die die Strasse gegen Nasser mobilisierte, allerdings ohne Erfolg. Nasser vertrieb die Führer der Muslim-Bruderschaft, die in Saudiarabien Zuflucht fanden. Als Nasser 1970 starb, kam Anwar Sadat an die Macht. Als ehemaliges Mitglied der Muslim-Bruderschaft ging er eine Allianz mit Saudarabien ein, unterdrückte die ägyptische Linke, holte die Muslim-Bruderschaft nach Ägypten zurück und setzte sich mit Israel und den USA in ein gutes Einvernehmen. Muslim-Bruderschaft gegen Syrien Bis in die 70er Jahre weiteten die USA ihren Einfluss im Nahen Osten mehr und mehr aus. Einzig der Irak, Syrien, die PLO und Libyen entzogen sich ihrem Einfluss. Mit Hilfe Israels, Ägyptens, Jordaniens und der Monarchien am Golf versuchten die USA, auch diese Gebiete unter Kontrolle zu bringen. Mit stillschweigender Billigung der USA förderten und unterstützten Israel und der jordanische König Hussein, der auf der Zahlliste der CIA stand, in einer gemeinsamen geheimen Operation die syrische Muslim-Bruderschaft. Diese versuchte die syrische Regierung unter Hafez Assad zu stürzen, allerdings ohne Erfolg. Israel gründet die Hamas als Werkzeug gegen die PLO Die Muslim-Bruderschaft in Gaza und Westjordanland bekämpfte die Palästinensische Befreiungsorganisation (PLO). Zu Beginn der 80er Jahre unterstützte Israel unter Begin, Premierminister Shamir und Verteidigungsminister Sharon die Muslim-Bruderschaft unter Ahmed Yassin gegen die PLO. 1986 gründete Yassin die Hamas mit der Hilfe Israels. Gemässigte Israeli wie Yitzhak Rabin, Shimon Peres und Ehud Barak hingegen suchten mit der PLO nach einer Lösung. Immer wenn sie sich einigen konnten und ein grosser Schritt in Richtung Frieden bevorstand, brachte die Hamas mit gewaltsamen Angriffen die Friedensverhandlungen zum Stillstand. Dieses Muster wiederholte sich auch im Jahre 2000. Mit neuen Verhandlungen waren Barak und die PLO dem Frieden ein Stück nähergekommen. Mit seinem Besuch auf dem Tempelberg provozierte Sharon massive Reaktionen der Hamas, und als Folge blieb der Friedensprozess bis heute unterbrochen. Vom «Islam als Barriere» zum «Islam als Schwert» Anfänglich wollten die USA mit einer Barriere islamischer, antikommunistischer Staaten an der sowjetischen Südgrenze den sowjetischen Einfluss eindämmen. Mit dem Afghanistan-Krieg Anfang der 80er Jahre begannen die USA jedoch den fundamentalistischen Islam als Schwert gegen die Sowjets zu benutzen. Der Heilige Krieg gegen die Sowjets Der Dschihad gegen die Sowjetunion sollte in den zentralasiatischen Sowjetrepubliken und in Afghanistan geführt werden. Über militante Propaganda von Radio Liberty wollten die USA die islamischen Minoritäten in den zentralasiatischen Sowjetrepubliken gegen Moskau aufwiegeln. Dies zeigte keinen Erfolg. In Afghanistan kam es allerdings zum Dschihad gegen die Sowjets. In der traditionellen afghanischen Gesellschaft spielte der Islam zwar eine wichtige Rolle als eine Angelegenheit des persönlichen Glaubens. Mit Politik hatte er jedoch wenig zu tun. Dies änderte sich, als Anfang der 60er Jahre afghanische Studenten, die an Kairos al-Azhar-Moschee studiert hatten, nach Afghanistan zurückkehrten. Sie hatten mit der ägyptischen Muslim-Bruderschaft Verbindungen geknüpft und deren Gedankengut übernommen. An der Universität Kabul gingen sie nun mit Gewalt gegen moderne, linke und kommunistische Studenten vor. In den frühen 70er Jahren bildete sich um diesen Kern die Afghanische Islamische Bewegung, welche die Armee zu unterwandern begann. 1973 stürzte Prinz Muhammad Daoud den afghanischen König und rief die Republik aus. Dagegen machte die islamische Rechte offene Opposition, unterstützt von Pakistans Zulfikar Ali Butto und Persiens Schah. Auch die CIA unterstützte den islamischen Widerstand. 1978 wurde die Regierung Daoud durch einen sozialistischen Putsch abgesetzt, und die neue Regierung schloss einen Freundschaftsvertrag mit den Sowjets. Im März 1979 begann die afghanische islamische Rechte im Nordosten von Afghanistan mit einem koordinierten Aufstand, der über den pakistanischen Geheimdienst ISI durch die CIA unterstützt wurde. Die USA hofften, dass die Sowjets damit zum Einmarsch in Afghanistan provoziert würden. Ende 1979 kontrollierten die Aufständischen drei Viertel des Landes. Die Sowjets marschierten ein, und der Sicherheitsberater von Jimmy Carter, Zbigniew Brzezinski, rieb sich die Hände: «Diese geheime Operation war eine exzellente Idee. ihre Wirkung war, dass die Russen in die afghanische Falle gelockt wurden […]. An dem Tag, an dem die Sowjets offiziell die Grenze überschritten, schrieb ich an Präsident Carter: ‹Wir haben jetzt die Gelegenheit, der UdSSR ihren Vietnam-Krieg zu bereiten.›» Während den 80er Jahren wurden Muslime für den Dschihad gegen die Sowjets rekru*tiert, in Ausbildungslagern in der Guerillakriegsführung ausgebildet und nach Afghanistan geschleust. Gemäss CIA standen 300 000 Mudschahedin unter Waffen, unter ihnen 35 000 Kämpfer aus 34 Ländern. Nach dem Abzug der Sowjets war Afghanistan zerstört, und die Bevölkerung hungerte, während die verschiedenen Kriegsherren miteinander um die Vorherrschaft kämpften. Es gab kaum noch gemässigte Kräfte im Land, denn die Mudschahedin hatten im Dschihad neben den russischen Soldaten auch die linken und die gemässigten Afghanen umgebracht. Das Erbe des Dschihad Dreyfuss geht davon aus, dass die USA von ihrem Stellvertreterkrieg gegen die Sowjets so absorbiert waren, dass ihnen der Blick dafür fehlte, welche Kräfte sie mit der Unterstützung des Dschihad entfesselt hatten: Einen bewaffneten radikalen Islam, der nach dem Ende des Krieges weltweit weiterwirken sollte, so zum Beispiel auf dem Balkan. Es lohnt sich, dazu Jürgen Elsässers «Wie der Dschihad nach Europa kam» zu lesen. Er beschreibt, wie das «afghanische Bündnis» zwischen den USA und den Mudschahedin in den 90er Jahren auf dem Balkan eine Neuauflage erlebte: «Tausende Mudschahedin haben in den neunzigr Jahren in Bosnien und in Kosovo gekämpft. Hochgerüstet vom Pentagon, eingeschleust und unterstützt von US-amerikanischen Geheimdiensten. Der Balkan wurde zum Aufmarschgebiet des heiligen Krieges.» Der Krieg gegen den Terrorismus Auch dem Krieg gegen den Terrorismus schenkt Dreyfuss die nötige Aufmerksamkeit. Er zeigt auf, dass die Clash of Civilization-Theorie von Samuel Huntington den Neokonservativen und der Administration Bush als Vorwand dient, den Einflussbereich der USA über den Nahen Osten hinaus auszuweiten nach Pakistan, Zentralasien, ins östliche Mittelmeer, ins Rote Meer und in die Region des Indischen Ozeans. Zudem erweist sich Dreyfuss als profunder Kenner neokonservativer Interessen- und Machtpolitik. • |
Haklısın Alpi!
İlginç olan Fransızların bu yaptığı kıyama tek destekte Türkiyeden geldi.
|
YORUMSUZ!
Non pasarant….
Faşizmin böylesine arsızlaştığı bir dönemi hatırlamıyorum bu ülkede. Devlet desteğini arkalarına almanın getirdiği şımarıklıkla gittikçe saldırganlaşıyorlar. Bugüne kadar “sosyal demokrat” maskesi ardına saklananların artık bu “son fasılda” saklayacak bir şeyleri kalmadığı için peçelerini sıyırıp atmaları, toplumun vicdanı olması gereken solu da yok ettiği için, faşizm saflarına katılacak olanları durduracak bir vicdan engeli de kalmadı. Siyasi iktidarın içindekilerin “makam ve koltuk” kaygılarıyla, faşist saldırıları “milliyetçi hislenmeler” diye tarif etmesi de onlara geniş bir özgürlük alanı açıyor. Cumhuriyetin kuruluşundan beri “gizli bir iktidar” olarak varlığını sürdürenler ise Türkiye’nin dünyayla kaynaşmasının onların bu “illegal” iktidarını sona erdireceğini bildikleri için zaten faşizmi bütün güçleriyle destekliyorlar. Böylece, faşizm, gelişmek için ihtiyaç duyduğu zehirli besini devletin memelerini emerek elde ediyor. Dünyanın ve Türkiye’nin geçtiği süreçte esnafın zorlanması, köylülüğün yapısal bir değişikliğe maruz kalması, varoşların işsizlerle dolması, gerekli kadroları onlara sağlıyor. Yetenekleri pek gelişmemiş, anadilini zorlukla konuşan, sanatla hiçbir ilgisi olmayan, kendi ülkesinin edebiyatından nefret eden, tarihini bilmeyen öfkeli ve çaresiz bir kalabalık kollarına “gamalı haçlarını” bağlayarak sokaklara çıkıyor. Yaşamayı ve yaşatmayı bilmediklerinden, var olduklarını kanıtlayabilecekleri tek yer ölüm. Onun için öldürmeyi kutsuyorlar. “Yaşasın ölüm” diye bağırıyorlar. “Hepimiz katiliz” diye haykırıyorlar. İşledikleri her suçtan sonra sırtları sıvazlanıyor, bayrakların önünde resimleri çekiliyor, mahkemelerde serbest bırakılıyorlar. Amaçları Türkiye’yi kanlı bir kargaşanın içine sokmak, büyük kıyımlar yapmak, ülkeyi dünyadan koparmak, vahşi bir diktatörlük oluşturmak. Bu ülkenin ve bu toplumun, tarihinde hiç görmediği türden büyük bir acı çekmesi, iç savaşlarla parçalanması, katliamlarla kanaması için ellerinden geleni yapıyorlar. Bunu, onlara yaptırmayacağız. Türkiye’yi onlara bırakmayacağız. Ülkesini iki parça eden Hitler gibi, topraklarını kendi isteğiyle Alman işgaline açan Mussolini gibi kendi toplumuna düşman olanlar, kendi insanına ihanet edenler burada da ortaya çıkabilir. Çıkıyor da. Ama başaramayacaklar. Burayı iç savaşlarla bölmelerine, ülkeyi sırtlan sürüleri gibi parçalamalarına, Türklüğü barbarlıkla eşdeğer duruma düşürmelerine, evlatlarımızın geleceğini mahvetmelerine izin vermeyeceğiz. Almanlarla işbirliği yapan İspanyol faşistlerine, “non pasarant”, “geçit yok” diyerek karşı duran İspanyol cumhuriyetçilerinden bir eksiğimiz yok bizim. Gerektiğinde, bu ülkeyi, bu insanları, bu toprakları, tek amaçları bütün değerlerimizi parçalamak olan faşizme karşı savunuruz. Bu ülkenin çocuklarına özgür ve mutlu bir ülke bırakmak bizim borcumuz. Mimarisiyle, müziğiyle, edebiyatıyla, yaratıcılığıyla, üretimiyle övünen bir ülke yaratmak bizim hayalimiz. Bu hayalimizi gerçekleştireceğiz. Türkiye’yi gelişmiş dünyanın saygıdeğer bir üyesi yapacağız. Emin olun bunu başaracağız. Faşizm, kadrolarını “umutsuzlukla” hırpalanmış insanlardan derler, biz bu ülkede umudu yeniden dirilteceğiz. Mutlu ve özgür bir toplum olabilmenin tam kıyısında duruyoruz, bir adım daha attığımızda yepyeni bir hayata başlayacağız, karşımıza çıkartılan faşizm bu adımı atmamızı engellemek için. Ama o adımı atacağız. Umudun ilk ışığıyla birlikte faşizmin eridiğini, kadrolarını kaybettiğini göreceksiniz. Faşizmin muhtaç olduğu karanlığı yaratmak için bütün ümitleri söndürmeye çalışıyorlar. Bizim başka bir silaha ihtiyacımız yok, sadece ümidi canlı tutabilmemiz bile yeter onları yenmeye. “Non pasarant” diye bağıran İspanyol cumhuriyetçileri kahramanca ölerek yenildiler. Dünya o günden bugüne çok değişti. Biz “kahramanca yaşayarak”, toplumun kıyısında durduğu mutluluğu insanlara göstererek galip geleceğiz. Bu ülkeyi kanlı bir av gibi parçalamalarına izin vermeyeceğiz. Faşizm bu topraklarda geçit bulamayacak. Tarih boyunca yenildiler. Bir kez daha yenilecekler. 19 Şubat 2007, Pazartesi XXXXX Tayfun Atay Ziya Gökalp yaşasaydı "Türkiyeliyim" derdi! 17/02/07 Aylar önce solun Türkiye"de giderek milliyetçi rüzgârlara açılmasına karşı bir yazı yazmıştım. Orada hem Türkiye"de sola mirasın Tevfik Fikret olduğunu belirtmiş hem de Atatürk"ün Fikret için "Ben inkılap ruhunu ondan aldım" sözünü zikretmiştim. Milliyetçi olduğu anlaşılan bir okurum bu yazıma tepki olarak Atatürk"ün asıl ve en çok Ziya Gökalp"ten etkilendiğini hatırlatıp, "Bir gün de Gökalp"in fikirlerini açarsanız memnun oluruz!" diye sitemkârane bir ricada bulunmuştu. Milliyetçiliğin hem "halis-muhlis" aşina olunan biçimiyle, hem de ulusalcılık "mutant"ıyla hayli revaçta olduğu bu günlerde Gökalp"ten söz etmenin ve okurumun isteğini yerine getirmenin vaktidir. • • • Türk milliyetçiliğinin bu topraklardaki macerasının 29 Ekim 1923"ten sonra "esasen" kapandığını daha önce bir başka yazıda belirtmiştim. Türkçülüğün bu coğrafyada hayata geçme başarısı gösteren ideoloji olmasındandır bu. 1908 sonrasında, özellikle Balkan savaşı bozgununun alacakaranlığında, imparatorluktan elde kalanı kurtarma yolunda "çaresizlik"ten gelişip serpilen Türkçülük, ulus-devlet Türkiye"nin ideolojisi olarak resmiyet kazandı. Türklük bir "etni" idi, siyasallaşıp "millet" oldu. O dönemin önde gelen Türkçü isimleri, "irade-i seniye"den "irade-i milliye"ye giden sosyopolitik dönüşümün ideolojik mimarları olarak tarihteki saygın yerlerini aldılar: Kırımlı İsmail Gaspırah; Kazanlı Yusuf Akçura; Azeri Ahmet Ağaoğlu... Ama hiçbirisi "Kürt" Ziya Gökalp kadar Türk milliyetçiliği denince akla gelen ilk isim olmadı Türkiye"de... • • • Ziya Gökalp bugün Türk milliyetçiliğinin "babası" olarak üzerinde büyük ölçüde mutabık olunan bir tarihsel şahsiyet. Bu, onun yalnız bir ideolog değil, aynı zamanda hem edebiyatçı hem de sosyal bilimci vasfına sahip olmasından da beslenen bir durum. Gökalp bu memlekette Türkçü ideolojinin olduğu kadar halkbilim (folklor) ve sosyolojinin de kurucusu olarak kabul edilir. Gökalp"in Cumhuriyet Türkiyesi"nin biçimlenmesindeki etkisinin abartıldığını, daha belirleyici olanın Yusuf Akçura olduğunu ileri süren bilimcilerimiz de var gerçi. Ama yine de Gökalp"in Cumhuriyet döneminde milliyetçi ideoloji ve siyasetin en asli ve popüler referansı olduğu reddedilemez. Sanırım bunun en büyük nedenlerinden biri, onun "Türk milliyetçisinin el kitabı" niteliğindeki eseri, "Türkçülüğün Esasları"dır. Gökalp "Türkçülüğün Esasları"nda Türkçülüğün bir "ideal" olmaktan çıkıp "realite" haline gelmesinin, yani siyasal-resmi bir vasıf kazanmasının hangi şekillerde mümkün olacağını tartışır. Bunu yaparken, turancılığın artık yüce bir hayal olmaktan öteye gitmediğini belirttikten sonra sarf ettiği bir cümle, günümüzde sürdürülen bir tartışma açısından çarpıcı önem taşımaktadır. "Bugün şeniyet (gerçeklik) sahasında yalnız Türkiyecilik vardır" demektedir Gökalp (Türkçülüğün Esasları, s. 25). • • • Türkiyecilik! Bu size üzerinde hanidir kıyamet koparılan, milliyetçi kesimin tüylerini diken diken eden "Türkiyelilik" tabirini çağrıştırmıyor mu?! Baskın Oran hocayla değerli hukukçu İbrahim Kaboğlu"nun, ülkenin selameti yolunda kafa kafaya verip geliştirdikleri kavramı yani. "Ulusal" bütünlüğümüzü bugünün gelişmeleri ve zorunlulukları karşısında koruyabilme yolunda bulunmuş, toplumsal, kültürel ve siyasal kilitlenmemizi açabilecek olan "anahtar"ı... Ama, hayır. Oran da Kaboğlu da yıllardır topun ağzındalar bu kavramı ortaya attıkları için. Daha önceki gün MHP lideri Bahçeli gürledi yeniden: "Türkiyelilik gibi sanal kavramların üst kimlik olarak kabulüne yönelik çalışmalar art niyetlidir." "Art niyetli" sayıldıkları için Oran da Kaboğlu da bugün sayısız hakaret ve tehdide maruz kalıyor. Korumasız sokakta dolaşamayacak noktadalar. Oysa milliyetçiliğinin "babası", "Türkçülerin Türkçüsü" Ziya Gökalp bile, hem de Cumhuriyet"in kuruluş döneminin kendine güvenli havasında "Türkiyeci" olmak gerektiğini söylüyor. O zaman akla şu soru geliyor: Acaba Gökalp bugün yaşasaydı Bahçeli, Yazıcıoğlu, vd. milliyetçi zevata mı yoksa Oran ve Kaboğlu"na mı yakın düşünürdü?! Çünkü ben eminim ki Oran da Kaboğlu da "Türkiyeci" oldukları için "Türkiyeli"liği önermekteler... Denilebilir ki Gökalp"in kitabında bu ifadeyi kullanma motivasyonuyla bugün yaşananlar ve Oran"la Kaboğlu"nun önerisi arasında dağlar kadar fark var. Doğru olabilir, ama unutmayalım: Gökalp"in başlangıçtaki Türkçülüğü de "Türkiyecilik"le çerçevelenmiş değildi. "Turancı" Türkçülükten, tüm Oğuz-Türkmen popülasyonunu içeren "Türkmenci" bir Türkçülüğe kırıldı bu önce. Daha sonra, özellikle Malta sürgününü izleyen dönemde Gökalp, Türkçülüğünü "Türkiyecilik"le sınırlama noktasına geldi. İdealist olduğu kadar "realist" bir insandı çünkü... Cumhuriyet kurulduktan sonra yaşadıklarımız, özellikle de son 25 yılımıza damgasını vuran büyük isyan hareketi karşısında "bilim" ve "hukuk" elele verip hepimizin esenliği yolunda bir formül ortaya attı. Bunu anlama yerine lanetleyenler karşısında yılgınlığa kapılmayıp sahip çıkalım ona. Ve sesimizi yükseltelim Ziya Gökalp"ten ilhamla: Bugün şeniyet sahasında yalnız Türkiyecilik ve Türkiyelilik vardır. Yaşasın Gökalp milliyetçiliği!.. |
YORUMSUZ!
(yukarıda ilk aktardığım makale Ahmet Altanındır.)
Suç üreten ortam (1) Bugün de Dink olayına ‘ne, nerede, ne zaman’ sorularını sorarak nesnel yaklaşalım. İşlenen suç ne? İnsanlık tarihinin cezası ve günahı en ağır ve eski suçu: İnsan öldürme. Peki, siz hukuk hocaları, din ve ahlak kültürü öğretmeleri, bütün hakların önkoşulunun ‘yaşam hakkı’; ‘yaratıkların en onurlusu’ ve Tanrı’nın yeryüzündeki ‘halifesi/vekili’ olan insanı ‘öldürmenin bütün insanları/insanlığı öldürmek’ olduğunu (Kur’an, 2/30, 5/32, 17/70) onlara neden öğret(e)mediniz? Edebiyat, müzik, resim hocaları, insanın yarattığı güzelliklerle duyguları, duyarlıkları neden yeterince işlemediniz de kabalık, çirkinlik egemen oldu yaşamlarımıza? Peki nerede işleniyor, suç? Çarpık kentleşme, göç ve işsizliğin aşırı boyutlara ulaştığı; gelirin hakça paylaşılamadığı; sağlığa, eğitime, yargıya bütçeden çok az payın ayrıldığı; bir spor kulübünün sitesinde ‘McDonalds bombacısını transfer ettik’ diye duyuru yaptığı; emniyet müdürlerinin banka soyguncularını arkadan vuran ‘özel güvenlik görevlisinin alnından öpeceğim’ dedikleri, TAYAD’lılara linç girişimini ‘halkın duyarlılığı’ diye övdükleri; tarihinde 6-7 Eylül, Çorum, Kahramanmaraş, Sivas olaylarının yaşandığı, ama unutması belleğinden kıvrak bir ülkede. Peki siz onlarca yıl ülkeyi yönetenler, ‘dengesiz sosyo-ekonomik gelişmenin suçları artıracağını’ vurgulayan beş yıllık planları okuduğunuz, bizden sonra yola çıkan birçok ülkede bu sorunların büyük ölçüde çözüldüklerini gördüğünüz halde bunların üstesinden niçin gel(e)mediniz? Ya siz güvenlikten sorumlu olanlar, yersiz ve hukuka aykırı iletilerinizin neye mal olduklarını, suçbilim ve kriminalistik kitaplarını yeniden okumak gereğini hiç düşündünüz mü? Suç ne zaman işleniyor? Gerçek ulusalcılık yerine şovinizmin, gerçek din yerine köktendincilik ve bağnazlığın, toplumu geriletmeye davranan faşizmin kışkırtıldığı bir dönemde. Peki siz profesörler, akıl berisi, tekilci, tekelci, özsüz savsözlerin ve dogmatik kalıpların yinelenip durmamasını, ‘yurt, ulus, bayrak’ gibi değerlerin özlerini, Sokrates’i, Descartes’ı çıkaramamış, ‘Aydınlanma’yı ve ‘akıl çağı’nı yaşamamış bir toplumda Aydınlanmanın anlamını, insanları ‘herkes Türk’ün düşmanı’ önyargısıyla koşullandırmanın yanlışlığını, hukukun üstünlüğüne yaslanan demokrasilerde ‘devlet gibi düşünmeme özgürlüğü’nün, görüşler ve davranışlar çoğulculuğunun bulunduğunu, bunlara hoşgörü göstermenin de ötesinde ötekilerin hakları ve özgürlükleri tehlikeye düşünce tehlikeyi yaratanlara karşı çıkmanın demokraside bir ödev olduğunu öğrettiniz mi? Hayır. Öğret(e)mediniz ve beyin yıkayıcılara yol verdiniz. Bu yüzden bu ülkede en güzel denizlerin en güzel kumlarında bile rahatça dolaşan ‘kuduz köpeklerden çok düşünürler kovalandı’ (Cemil Meriç). Oysa sizler, ‘büyük birader’lerin hükmettiği, ‘bana dokunmayan yılan bin yaşasın’ köylerinde değil, adı bile özgürlüğü/özerkliği zorlayan ‘evrenkent’te/üniversitede yaşamaktaydınız. Yılanlar çoğalınca da kıyameti koparıyorsunuz. Beynin bile kendini durmadan hücresel ve dolayısıyla düşünsel açıdan yenilediğini insanlara niye anlat(a)madınız? Kalıp sözlerle övgüler düzdüğünüz Mevlana’nın ‘Dün, dünle birlikte gitti cancağızım/Bugün yeni şeyler söylemek lazım’, Nazım’ın ‘Yaşamak, bir ağaç gibi tek ve hür/Ve bir orman gibi kardeşçesine’, Veysel’in ‘Karnın yardım kazmayınan belinen/Yüzün yırttım tırnağınan elinen/Yine beni karşıladı gülinen/Benim sadık yarim kara topraktır’ sözlerini niçin bir yaşam biçimine dönüştür(e)mediniz? Dönüştür(e)mediğiniz için de ‘geleceğin doğrularına karşı bugünün yerleşik kalıplarını savunan softalar’ (A. France) yetişmesine katkılarda bulundunuz. Ve yine sizler, demokrasilerde devletin bir ‘değer’ olduğunu, ancak kutsal olmadığını, kutsallaştırılan ve dokunulmaz kılınan devletin faşizme yol açacağını, bireyin ‘devlet gibi düşünmeme özgürlüğü’ bulunduğunu öğrencilerinize neden öğretmediniz? Siz tarihçiler, Atatürk’ün işgalci Yunan bayrağına bile saygı duyduğunu, onu ayağının altına serenleri azarladığını, ulusalcılığın başka uluslara saygıdan geçtiğini neden insalara anlatmayı beceremediniz? Duydum ki, sanıklara Fatih’in Hıristiyanlara hoşgörü sözü verdiği Fermanını okumuşsunuz. Geç ve gülünç. Çünkü, ağzına dek dolmuş bardağa bir katre su, ‘hepimiz Ogün’üz’ yabancı soy ve din düşmanlığı ile tıka basa doldurulmuş beyinlere hiçbir şey sokulamaz ki! Bekleyin. Diyeceklerim daha bitmedi. xxxxxxxx Suç üreten ortam (2) Yine sizlere dönüp sesleniyorum ahlak ve din kültürü öğretmenleri. Biliyorsunuz, özünde hiçbir büyük din baskıyı öngörmez. Dini afyon ilan eden Marx bile ‘din bize öykündüğü varlığın, insanlığın iyiliği uğruna kendini kurban ettiğini öğretir’ der. Kur’an, ‘dinde zorlama yoktur’, ‘herkesin dini kendine’, ‘Her birinize (ayrı) bir yol gösterdik. Allah isteseydi sizleri tek bir ümmet yapardı. Öyleyse iyiliklerde yarışın’ buyurur (2/148, 256, 5/48, 18/54, 22/32, 68); mutlak bilginin sadece Tanrı’ya özgü olduğunu, bireylerin mutlak bilgi sahibi olma iddiasının en büyük günah bulunan Tanrı’ya ortak koşma sayıldığını, bireysel bilgilerin göreli, geçici olduğunu öğütler. O halde ‘Kur’an’ın, görüşlerde mutlaklığı değil, göreliliği; insanlarda birörnekliği değil, farklılıkları öne çıkardığını ve dolayısıyla çoğulcu demokrasiyi esas aldığını; buna karşılık, uygitsinciliği, durağanlığı, katı gelenekçiliği/tutuculuğu/geçmişe bağımlılığı, bağnazlığı, dogmacılığı, uzlaşmazcılığı, çatışmacılığı benimseyen köktenciliği (intégrisme) reddettiğini neden öğretmediniz? İslam’ı, Mevlána’nın ‘Birleşin/Ben bölmeye değil, birleştirmeye geldim/Gel, ne olursan ol gel/Káfir, puta tapan, ateşe tapan, Mecusi olsan da yine gel/Yüz kez tövbeni bozsan da yine gel/Bizim dergáhımız umut kapısıdır/Nasılsan öyle gel’ felsefî derinliğiyle beyinlere kazıyacak yerde, neden onu biçimsel bir sığlığa mahkum ettiniz? Siz sanatçılar, yüzlerce cinayet, yüzlerce yaralama, yüzlerce saldırı vb.’nin işlendiği dizi filmlerinin vurguladıkları asıl yanlışı gösterecek yerde sakat tiplemelerle soğukkanlı olumsuz katil örneklerini taçlandırdınız ve çocuklarımızı özendirdiniz? Siz anneler, babalar, evlerinizin hırsızlarca soyulduğunun bile ayırdında olmayacak denli TV görüntülerine mıhlanıp bu tür dizileri izlerken aslında insanı çürüten bilinç altınızda kümeleşmiş özentileri seyrettiğinizi ve çocuklarınıza kötü örnekler sergilediğinizi, okullarda çocuklarınızın filmdekiler gibi oturmaya, konuşmaya, sigaralarını bile onlar gibi içmeye başladıklarını hiç düşündünüz mü? Ya sizler, ‘Ey insanlar! Sizin en yetkininiz (mükemmeliniz) olmadığım halde size başkan seçildim. Eğer bu işi iyi yaparsam bana yardım ediniz. Kötü yaparsam bana karşı çıkınız. Aranızdaki zayıflar, Allah’ın izniyle hakları kendilerine verilinceye dek benim gözümde güçlüdürler. Aranızdaki güçlüler, Allah’ın izniyle ben, kendilerinden hakkı geriye alıncaya dek benim gözümde zayıftırlar’ diyen Hz. Ebubekir’in gerçekçi alçakgönüllüğü ile adaletseverliğini örnek alacak yerde, ülkede derin devlet kuralsızlığını (anomi) geçerli kılan; tartışırken bilgece davranışlar sergileyecek yerde, ağır sözlerle birbirine kitaplar fırlatarak kötü örnekler sunan ey yöneticiler? Tetiklediğiniz tetikler çekilince inanıyorum ki vicdanlarınızın görünmez kamçıları sizleri de yaralamıştır. Bunları eken bir toplumun suç biçmesine neden şaşırıyoruz ki(?!). Evet, hep birden dünyayı, Türkiye’yi eksilttik. Sürgit kalemize gol attık, ayağımıza ateş ettik. İşte ‘bebekten katil üretmeye’ yatkın karanlık, bu. Kendi yanlışlarımızla yüzleşme yürekliliğini göstermeliyiz. 19.02.2007 Sami Selçuk ( eski yargıtay başkanlarından.) |
gähhhnnn
copy+paste
copy+paste copy+paste baska bir sey bilmezmisin sen |
hey büyük ALLAHim ya
nationalistisch-islamistischen Milli Görüs
--------- selten so gelacht :) |
Kuzey Irak ve Kürdistan
Sizce Kuzey Irak"ta bagimsiz bir Kürt Devleti kurulsun mu ? Bu sizce Türkiye icin tehlikeli olur mu ? Türkiye güneydoguda extremist araplarla mi komsu olmali yoksa onlara göre daha modern olan kürtlerle komsu olup diyalog yoluna mi gitmeli ? Yoksa Türkiye orayi isgal mi etmeli ?
Amma merakliyim yaw napicaksam sorularin cevaplarini ögrenince ehehe :) |
Demek O günden beri
Insanlari öldürmeyi demokrasi saniyoruz.
Ben de Neden Böyle acaba diye düsünüyordum. |
valla ..
..araplardan daha modern diyorsan kuzey iraklilara........
|
zaten var...
...olan bir gercegi ne kadar tartisabilirz ki? tek eksikleri dünyaca statüleri. BIR DEVLET STATÜSÜ.
|
Su anda yok.
Kürdistan su anda Irak"ta bir federe devlet olma yolunda. Irak"tan ayrilmis ve bagimsizligini ilan etmis bir Kürdistan yok.
|
amerikan babalri izin verirse artik..
..eskiden kürtler ameikan düsmaniydi..simdi hepsi amerikanci kesildi..
|
Das HAARP-Projekt
Was ist eigentlich HAARP?
Das ist die Abkürzung für: High Frequency Active Auroral Research Program, auch High Frequency Active Auroral Research Project ELF-Antennenfeld von HAARP in Alaska Dahinter verbirgt sich einer der stärksten Kurzwellensender der Welt, ein teils ziviles, teils militärisches Forschungsprogramm der USA, bei dem hochfrequente Elektromagnetische Wellen zur Untersuchung der oberen Atmosphäre (insbesondere Ionosphäre) eingesetzt werden. Weitere Forschungsziele sind Erkenntnisse auf den Gebieten der Funkwellenausbreitung, Kommunikation und Navigation. Betrieben wird die Anlage in der Nähe von Gakona in Alaska von der University of Alaska, der US Air Force und der US Navy. Insgesamt waren 14 Universitäten an der Planung der Anlage beteiligt. Diese Anlage ist zwar die bekannteste aber bei weitem nicht die einzigste auf dieser Welt. Weitere Forschungsanlagen befinden sich in Norwegen (Projekt EISCAT) und Spitzbergen, eine ältere Anlage nahe Fairbanks (Alaska) und Arecibo/Puerto Rico, ebenfalls in Russland (Projekt Sura) nahe Nischni Nowgorod. Diese Aufzählung wird bei weitem nicht vollständig sein! Die HAARP-Sendeanlage soll in der Lage sein, bis zu 100 Milliarden Watt in die Ionosphäre zu schicken. Beim HAARP-Projekt wird unter anderem der sogenannte Transistoreffekt der Ionosphäre ausgenutzt. Das bedeutet, dass man mit einer verhältnismässig geringen Leistung, eine im wahrsten Sinne des Wortes Energielawine ins Rollen bringen kann! Die Ionosphäre spannt sich wie eine gigantische Kondensatorplatte um den gesamten Erdball. Wenn man nun in der Lage ist, durch das Einwirken von Hochfrequenzwellen auf die Ionosphäre, das Ladungsniveaus zu beeinflussen, dann kann man sich auf diese Weise eine gigantische Energiekanone bauen. Man könnte gezielt den Luftraum energetisieren und innerhalb diesem Bereich, alle Elektronik zerstören oder gar Explosionen "aus Geisterhand" zu erzeugen. Das wäre die perfekte Strahlenwaffe! Eine andere Anwendung wäre die gezielte Wetterbeeinflussung durch Änderung des Ladungsgefüges in den Luftschichten. Ebenfalls möglich (und schon praktiziert) die Bewusstseinsbeeinflussung. Die Hochfrequenzwellen der Sendeanlage werden als Träger benutzt und mit niederfrequenten Schwingungen moduliert. Wenn man ein Schwingungsmuster benutzt, das sich im Reaktionsfenster des menschlichen Gehirns befindet, so ist man quasi in der Lage, Informationen telepatisch zu übertragen! Man wäre in der Lage, alle Dinge zu veranlassen, die auch per Telepathie oder Hypnose möglich wären, den Schweinereien auf diesem Gebiet wären dann keine Grenzen gesetzt :-[[ Wer sich auf diesem Gebiet auskennt, kann sich vorstellen, was dann alles Möglich ist - das wäre die perfekte Bewusstseinskontrolle! Nun kann man behaupten, dass das alles Quatsch ist, denn das Gehirn lässt sich doch nicht so ohne weiteres von elektromagnetischen Wellen beeinflussen. Das ist falsch, denn man kann eindeutige Reaktionen auf dem EEG erkennen, wenn das Gehirn in einem bestimmten Frequenzband bestrahlt wird, das ist experimentell nachgewiesen. Neben der Beeinflussung des Unterbewusstseins, hätte man sogar Zugriff auf das endokrine System, das verheerende Folgen auf dem gesundheitlichen Gebiet nach sich ziehen kann. Da das Militär an den Projekten beteiligt ist, nehme ich an, dass die zivilen Projekte nur zur Tarnung und Rechtfertigung laufen, aber die Hauptinteressen hinter der Verwendung eher gegen den Menschen als für den Menschen stehen. Hier eine kleine Auswahl der patentierten Spielzeuge aus dem militärischen Komplex - und das ist offiziell! Ganz zu schweigen von den hoch geheimen Patenten, die der Öffentlichkeit vorenthalten werden :-]] * US-Patent Nr.4.686.605 - August 87 Methode und Apparat zur Veränderung einer Region der Erdatmosphäre, Ionosphäre und/oder Magnetosphäre. * US-Patent Nr. 5.038.664 - August 91 Methode zur Produktion einer Hülle relativistischer Partikel in einer (bestimmten) Höhe über der Erde. * US-Patent Nr. 4.712.155 - Dezember 87 Methode und Apparat zur Schaffung einer künstlichen, durch Elektronen-Zyklotronenresonanz erhitzten Region aus Plasma. * US-Patent Nr. 5.068.669 - November 91 Energiestrahlen-System. * US-Patent Nr. 5.218.374 -Juni 93 Energiestrahlen-System mit strahlenden, aus gedruckten Schaltkreiselementen bestehenden Resonanzhohlräumen. * US-Patent Nr. 5.293.176 -März 94 Gefaltetes Kreuzgitter-Dipolantennenelement. * US-PatentNr. 5.202.689 - April 93 Fokussierender Leichtgewichtsreflektor zur Anwendung im Weltraum. * US-Patent Nr. 5.041.834 - August 91 Künstlicher, lenkbarer aus Plasma geformter ionosphärischer Spiegel. * US-Patent Nr. 4.999.637 -März 91 Schaffung künstlicher Ionenwolken über der Erde. * US-Patent Nr.4.954.709 - September 90 Gerichteter, hochauflösender Gammastrahlen-Detektor. * US-Patent Nr. 4.817.495 - April 89 Defensiv-System zur Unterscheidung von Objekten im Weltraum. * US-Patent Nr. 4.873.928 - Oktober 89 Strahlungsfreie Explosionen von nuklearen Ausmaßen (Nuclear-Sized Explosions without Radiation). Nebenbei bemerkt, kann man mit Hilfe von ELF-Wellen (extrem long frequency), also extrem langen Wellen, die oberen bis mittleren Erdschichten "durchleuchten". Somit ist man in der Lage, tiefe Schutzbunker oder Laboratorien, egal wo auf der Welt, auszuspionieren. Es ist zwar die Rede von U-Boot-Kommunikation, ich denke, dass man heutzutage diese Dinge aus dem Weltraum regeln kann. Sehr tief gelegene militärische Anlagen, vielleicht noch verborgen unter Hochgebirge, wird man aus dem Weltraum nicht mehr orten können. Man kann natürlich auch seismische Wellen auswerten, diese sind jedoch zu sehr von den tektonischen Verhältnissen abhängig. Bekanntlich werden geheime Militärbasen gegen Abhöraktionen gesichert, sodass sie komplett geschirmt sind, also auch gegen ELF-Wellen geschützt sind - es treten Laufzeitänderungen der ELF-Wellen durch Beugung an der Schirmfläche auf. Genau das kann man ausnutzen und letztendlich im Rechenzentrum die gemessenen Daten auswerten. Dort erscheint dann der komplette Bunkerkomplex als Umriss auf dem Monitor. Man kann dann statische Berechnungen durchführen und im Kriegsfall die Trefferkoordinaten für die Bunkerwaffen exakt bestimmen. Alles in allem, es ist schon gigantisch, was sich so hinter diesem unscheinbaren Antennenfeld verbirgt. Ob das alles Phantasie ist, müssen Sie selbst beurteilen, wenn sie nachfolgende Links besucht haben. weitere infos: <a href="redirect.jsp?url=http://www.miprox.de/Sonstiges/HAARP.htm" target="_blank">http://www.miprox.de/Sonstiges/HAARP.htm</a> |
dank HAARP fehlt nicht mehr viel zum
Polsprung und wir haben im Norden dann wieder warmes Klime wie einst vor ca. 10.000 Jahren ;)
|
PKK
wofür steht diese abkürzung???
|
heoiniz ermenisiniz
iyi seyirler!!!
<a href="redirect.jsp?url=http://habervatan.com/detay.asp?hid=6881" target="_blank">http://habervatan.com/detay.asp?hid=6881</a> |
Pariya Kareren Kurdistan o.T.
ohne Text
|
Partiya Karkeren Kurdistan
...brauchst du auch die Übersetzung oder bist du in der Lage zu googlen?
|
Tek tarafli düsünmesek?
Türk Milliyetçilerinin En Çok Yorum Alan, Objektif, Ilkeli, Etik, Bagimsiz Haber Sitesi
bu cümle zaten bir celiski degilmi? bence dehset verici olan insanlarin katledilmesi, ermeni - türke, türk - kürde farketmemeli! |
o siteden alinmasi önemli degil
dikkatini cektiyse ve yine milliyetcilik takintin ortaya cikmadiysa video youtube dan alinmistir..herhangi baska bi sitedende alinabilirdi
|
Paket Kenyada Kapatildi
onlar anlar ne demek oldugunu heheheh
|
basina tas yagsa
türklerden ve türkiyeden bileceksin..tarihi saptirmakta iyisin bakiyorumda..eee ne de olsa hepiniz ermenisiniz degilmi
|
YORUMSUZ!
Yorumsuz
Mesleki değerlere çok özen gösteren meslektaşımız Murat Ongun’un Habertürk’te bayrak, Kuran ve silah üstüne yemin ettiren hasta adamla konuşmasını izlerken düştüğü dehşeti yüzünden okuyorum. Sanırım Türk anadan, Türk babadan doğmuş, soyunda dönme olmayan Türkoğlu Türk olduğunu iddia eden bu hasta, Türkiye’de aradığı ölçüleri bulmakta çok zorlanacağı için, muhtemelen DNA testinden Türk çıkan Avustralyalı ırkçı kadın politikacı Pauline Hanson’u bundan sonraki yemin törenlerine çağırmak zorunda kalacaktır. Irkları ayırmanın sonu yok. Bir ulus faşizmin kuyusuna bir kez düştü mü bir daha çıkması için korkunç bir bedel ödemesi gerekiyor. Bu günlerde hafızalarımızı tazelesek uçurumun neresinde durduğumuzu görebiliriz diye umut ediyorum. 60 milyon insanın ölümü ile sonuçlanan 20 yüzyıl Faşizm ve Hitler tarihine bir göz atalım. 1925 Hitler’in ırkçı, Musevi ve sol karşıtı ve sadece Aryan ırkını master ırk kabul eden, Çingeneleri, Slavlar’ı ve Museviler’i yok etmeyi kabul eden kitabı Kavgam yayınlandı. Türkiye’de 1939’dan beri her yıl ortalama 10 bin adet satılan Adolf Hitler’in Kavgam isimli kitabı geçen sene on beş gün içinde 31 bin adet satmıştı. Rahip Santoro’nun katilinin hayran olduğu kitap ve lider... Bu korkunç ideolojinin yok etmeye yemin ettiği insan grupları çingeneler, solcular, sakat çocuklar, Museviler, politik muhalifler, eşcinseller ve Slavlar’dı. 1926, 16 Temmuz’da Bavyera’da Çingeneler’le mücadele kanunu kabul edildi. Hitler antik Roma’daki uygulamayı güncelleştirmiş, işsiz çingeneleri kamu güvenliği için polise kayıt ederek çalışma kampına gönderen uygulamayı başlatmıştı. Nisanda Almanya Çingeneleri ile mücadele Merkez Ofisi kuruldu. Roma tarafından yolcuların kimlik kartı olmaksızın seyahat eden 16 yaş ve üstü yolcuların gözaltına alınıp iki yıl rehabilitasyon kamplarında tutulmasına karar verildi. Alman faşistleri ırkları ayırarak beyaz tenli sarışın mavi gözlü Kuzey Avrupalılar’ı ırkların lideri ilan ettiler. 1939’da Naziler ilk gizli planlarını yaptıklarında hedef engelli çocuklardı. Onları çocuk kliniklerine taşıyarak açlık veya aşırı doz ilaç nedeniyle ölmelerini sağladılar. 1939’da beş bin Alman bebek, çocuk ve genç insan bu yolla öldürüldü. Savaş sonunda ise tam iki yüz bin engelli insan ötenazi programı adı verilen bu yöntemle öldürülmüştü. Üç milyon Sovyet savaş esiri Alman Einsatzgruppen (gezici ölüm birlikleri) tarafından öldürüldü. Savaş sonunda aynı birlik tarafından her bin Ukraynalı’dan onu öldürülmüştü. Hitler döneminde beş bin din adamı inançları nedeniyle öldürüldü. Savaş sonunda bir milyon Alman politik muhalif Naziler tarafından öldürülmüştü. 1939 yılında bütün dünyada 16 milyon altı yüz bin Musevi vardı. Savaş sona erdiğinde Musevilerin üçte ikisi (on bir milyonu) Naziler tarafından yok edilmişti. Savaş bittiğinde yarım milyon eşcinsel Naziler tarafından öldürülmüştü. Avrupa’da yaşayan toplam çingene nüfusunun yüzde seksenini yok eden Hitler’in kaç çingene öldürdüğü hálá bilinemiyor sadece 250 bin ile bir milyon arasında olduğu tahmin ediliyor. 14.02.2007 |
o.T.
(yukarıda ki makale Ayşe Önalındır.)
ASLI TUNÇ Ekranda uluyan kurtların sonu mu? Kurtlar Vadisi her ne kadar şoven milliyetçilik ve ırkçılık mesajları verse de ve her ne kadar hukuk dışı çözümleri savunup şiddeti yüceltse de dizinin yasaklanması demokrasi savunucularının ağzında kötü bir tad bıraktı adeta. Yaşam karşısında ilkeli bir duruşa sahip pek çok insanın kanısı, içeriğe karşı çıkmanın sonucunun sansür olmaması gerektiği yönündeydi. Bu dizi, geçen hafta toplumu ortadan ikiye yaran konular listesine (ki bu liste hayli kabarık) ilk üç sıradan girdi ve üzerinde çok yazılıp çizildi. Benim de niyetim söylenenlerin tekrarı değil. Ancak bu kutuplaşan tartışmada benim görebildiğim sadece iki isim sağduyulu bir yurttaş protestosundan dem vurdu. Bunlardan ilki 9 Şubat tarihli Radikal’de Haluk Şahin’in “Kurtlar Vadisi’ni Kim Durdurabilir?” adlı köşeyazısı diğeri ise Murathan Mungan’ın kendi sayfasından (murathanmungan.com/monthly/) okunabilecek kanımca olağanüstü güzellikteki “Sivil İtiraz Adına Suya Atılan Taş” adlı yazısı. Bu iki yazı da öz olarak aynı temaya vurgu yapıyor. Bireyler protesto güçlerini kullanarak karanlık gördüğü, faşizan mesajlar üreten, şiddeti allayıp pullayan dizilere reklam veren ürün ve hizmetleri boykot etmeli. Bu tavır, reklam gelirleriyle ayakta duran ticari bir mekanizmayı kıskıvrak yakalamak demek. Bireyler bu malları kullanmadığı gibi bunun nedenlerini her platformda afişe etmeli ve sivil toplum örgütleri basına ilan vererek, ünlü kişilerden yardım alarak diğer pek çok tüketiciyi bu harekete davet etmeliler. Demokratik toplumlarda sansür yerine başvurulan yollar bunlardır. Murathan Mungan “akıtılan bunca kanı aklayacak deterjanların, katil eli yıkayacak sabunların henüz bulunmadığını unutmayalım” diye yazıyor. Ne kadar doğru. Tek tek yurttaşlardan öte bu kanlı oyunun parçası olmak istemeyen vicdanlı şirketlerin ve kurumların varlığını da unutmamak gerek. Reklamverenlerin bir kısmı bu karanlık derin devlet portresinin parçası olmak istemeyeceklerdir. Bu duyarlı ve sağduyulu kuruluşlar demokrasilerde yüceltilir ve halk tarafından ödüllendirilir. Biz ne yazık ki, bu ülkenin protesto ve demokratik tepki kültürü olmayan vatandaşları olarak hep güce itaat etmeyi tercih ediyoruz. Haksızlıklar karşısında topluca sesimizi yükseltmekten ürküyoruz. Bu, kuşkusuz eğitim ve aile yapısına uzanan derin bir yara. Ancak toplumca hukuka olan güvenimizin zayıfladığı bu noktada sivil protestoların devreye girmesi ve hukukun işletilmesi için de itici güç olması tek çıkış yolu görünüyor. Sadece eli kanlı dizilere değil, cinsiyet ayrımcısı yayınlara, çocukları cinsel nesne gibi gösteren reklamlara da verilecek en sert yanıt bu malları kullanmamak ve çevrenizdekileri bu doğrultuda örgütlemektir. Zaten emin olun, bugün ekrandan kalkan ırkçı diziler yarın başka adlarla ve farklı bir kadroyla geri dönecektir. Sansür bu ürkütücü atmosferin dağılmasını sağlamayacağı gibi yazar ve aydınları hedef gösteren ırkçı websayfaları, faşist örgütlerin YouTube’daki tehdit içeren, kin ve nefret yayan videoları ve “Ya Sev Ya Terket” sloganıyla yayın yapan şoven gazeteler hala varlıklarını sürdürebilmektedir. Sonuç olarak bu dizinin ortadan kalkmasını destekleyenler bile bu çaresizliğin tam orta yerindedir. Mungan sivil itirazın “sudaki halkalar gibi yayılıp genişleyeceğini, bize yalnız olmadığımızı, birbirimize yaslandığımızda milyonlar ettiğimizi öğreteceğini” umuyor. Bu umudu en son Hrant Dink’in ardından sessiz ama dev bir güç olarak yürürken de hissetmedik mi? 19 Şubat 2007, Pazartesi |
o.T.
Faşizm!
Kuvayi Milliye Derneği Antalya şubesi üyeleri yemin töreninde. Yanda, Mersin şubesinin pankartı. Devlet artık kendi muhafazası için yarattığı canavarı kontrol etme becerisini yitirdi. İşte bu yüzden bugün, karşı karşıya olduğumuz olgunun adının faşizm olduğunu söylemek gerekiyor. Zaten garip ama, Türkiye"ye faşizm gelecek idi ise eğer, o da herhalde devlet eliyle gelecekti. Hemen her yerde milliyetçilik konuşuluyor. Sanki yeni bir şey keşfedilmiş gibi bir hava var. Televizyon kanalları, gazete köşeleri, milliyetçilik temasına teslim olmuş durumda. Oysa artık içinde yaşadığımız siyasal dinamikler daha ziyade faşizmden söz etmeyi gerektiriyor. Neden mi? Çünkü Türkiye"de bugün içinde bulunduğumuz ortam, 1920"ler Almanya"sına çok fazla benziyor. Bu benzeşmenin ana hatlarını iki nokta ile ele almak mümkün: İlk olarak milliyetçiliğin etnik bir temelde ele alınması, ikinci olarak da paramiliter örgütlenmelerin önü alınamaz bir şekilde yükselişe geçmesi. Aşağıda bu noktaları açıklayacağım: Öncelikle, bugün gündemde olan milliyetçilik Türkiye"ye sahip çıkacak olanların etnik Türkler oldukları iddiası ile arz-ı endam ediyor. Ekranlar "Türkiye Türklerindir" diye bağıran insanlarla dolu. Bu biraz da milliyetçiliği "tahlil etmeyi" programlarına milliyetçilik tellalları çağırarak onlara milliyetçilik propagandası yaptırmak ile karıştıran televizyon programlarından kaynaklanıyor. "Milliyetçiliğin tahlilini en iyi milliyetçiler yapar" gibi bir varsayımdan yola çıkan, son derece yanlış bir düşünce ile karşı karşıyayız. (Bana yıllar önce "Türkiye"de faşizm çalışırsan sana faşist derler" diyen bir hocamı burada saygıyla anıyorum). Doğal olarak, milliyetçilerin karşısına bir adet de "karşı görüş" bulunsun diye çıkarılan demokratlar, Yıldırım Türker"in yazdığı gibi bir tarafına oturdukları "hileli tahterevallide" "havada kalıp çırpınan olmak" durumunda kalıyorlar. (Radikal İki, 11 Şubat 2007). Vatan haini durumuna düşmek tehlikesi ile karşı karşıya kalmak da cabası. Aslında Türkiye hiçbir zaman sadece Türklerin olmadı. Ama bugünkü ortamda bunu söyleyene meczup muamelesi yapılıyor. Bu toprakların barındırdığı çeşitliliği en veciz şekilde anlatmayı becerebilenlerden biri de sevgili Hrant Dink idi. Ortalığı kasıp kavuran milliyetçilik ona bu topraklarda yaşamayı çok gördü. Almanya"da 19. yüzyılın sonunda, yani Nasyonel Sosyalist Parti"nin oluşmasından 20-30 yıl önce, ilk olarak Yahudileri ve Polonyalı göçmenleri daha sonra da başka toplulukları hedef alan bir ayrımcılık vardı. Etnik farklılıklara vurgu yapılarak politika üretiliyordu. 1880"lerde, Berlin Üniversitesi"nde yaptığı konuşmalar ile bilinen tarihçi Heinrich von Treitschke, Yahudilerin "Almanya"nın talihsizliği" olduğunu söyleyebiliyor, Göttingen Üniversitesi profesörlerinden de Lagarde ismi ile bilinen Paul Bötticher ise Yahudilerden enfeksiyona neden olan "mikroplar" olarak söz edebiliyordu. Nazi partisinin sembolü olan, varlığı çok eskilere giden gamalı haç figürü, yine bu dönemde oluşan ve adına Hammer toplulukları denen mahalli milliyetçi örgütlenmelerin içinde kabul görmeye başlamıştı. Bu toplulukların yayınevi, Musevi karşıtı "akademik" kitaplar basıyor, dergileri "Der Hammer", Hıristiyan isimlerin ve geleneklerin Alman olanlar ile ikame edilmesi yönünde propaganda yapıyordu. Kendilerini "milliyetçi" olarak takdim eden bu tür topluluklar bilimsel bir eda ile sundukları ırkçı politikalar ile Almanya"da yaklaşmakta olan faşizmin ayak sesleri idiler. 1920"ler Almanya"sında bu tür topluluklar, şiddet eylemlerine girişen paramiliter çetelerin düşünsel arka planını ve söylemlerinin temelini oluşturuyordu. Paramiliter çeteler, bugünün Türkiye"si ile 1920"ler Almanya"sı arasındaki ikinci benzeşme noktasını oluşturuyor. Hammer toplulukları, milliyetçiliği tekellerine alarak ayrımcılığı akla uyduracak söylemler üretirken, genellikle l. Dünya Savaşı gazilerinin biraraya gelmesiyle oluşan paramiliter çeteler de işin "terörize etme", "tehdit etme" ya da kendi örgütsel mahkemelerinde suçlu bulunanları "cezalandırma" kısmını yapıyorlardı. Birinciler söylemi üretiyor, ikinciler de hukuk dışı eylemleri yerine getiriyorlardı. Bugün Türkiye"de bu dinamik bizlere hiç de yabancı değil. Her gün ayrımcı milliyetçi söylemlere arkasını yaslayan yeni bir çetenin ayinleri ile tanışıyoruz. Gerçeğinin eksik kaldığı günler oluşan açığı ise televizyon dizileri kapatıyor. Paramiliter örgütlenmeler Alman ve Japon faşizmlerini çalışanların çok iyi bildiği gibi, dünyada en tehlikeli oluşumlar "iktidarını yitiriyor olan erkekler"in başının altından çıkar. ("Yitirmiş" değil de "yitiriyor olan" diye altını çizeyim). Örneğin, Almanya"da SS"in nüvesi olan SA örgütlenmesi, l. Dünya Savaşı gazilerinden oluşuyordu. Bu askerler, cephelerde "kahramanca" çarpışmışlar ancak savaş kaybedilmişti. Sivil hükümet, Versay antlaşmasını (Almanların uzun süre kendilerine "dikte edilen" antlaşma anlamında Versay Diktat"sı adını verdiği metin) imzalayarak bu "kahramanları" "arkadan hançerlemişti". Bu şiddete yatkın adamlar, Nazi Partisi"nin kuruluşunda yer aldıktan sonra hızlarını alamayıp 1920"ler Almanya"sında bir de darbe yapmaya kalkmışlar ancak başaramamışlardı. Kısacası Almanya"daki faşist örgütlenmenin nüvesini, l. Dünya Savaşı"nda kullanıldıktan sonra bir kenara atılmış adamlar oluşturmuştu. Aynı şeyi Japonya"da samuraylar için de söylemek mümkün. Onlar da, kendilerini prestijli kılan savaşçı niteliklerine olan gereksinim azaldıkça ve giderek toplumdaki ayrıcalıklı konumlarını yitirdikçe, faşizan olmaya yüz tutmuşlardı. Toplumda eli silah tutan ve ona artık ihtiyaç duyulmadığını hisseden erkeklerin sayısındaki artış, her zaman faşizan oluşumlara gebedir. Türkiye"de uzun zamandır devletin birçok kurumu üzerinde denetim getirme çabaları var. AB uyum yasaları ile gelen birçok kurumsal reform, bugün artık Türkiye"de, güvenlik güçlerinin astığı astık, kestiği kestik bir tutum içinde olmalarının önünde, henüz kağıt üstünde bile olsa, önemli bir engel teşkil ediyor. Denetlenebilir olmanın getirdiği "karizma çizilmesi", insanların silaha karşı olduklarını sivil eylemler ile ifade etmeleri, vicdani retçilere olan desteğin eskisinden daha fazla ifade edilmesi ile birleşince, iktidarını yitiriyor olan adamların kimyası büsbütün bozulmaya yüz tuttu. Ortalık söylem üreten ve şiddete başvuran örgütlenmelerin içinde yer alan emekli askerlerden, polis teşkilatı müdürlerinden geçilmiyor. Başına çuval geçirilmişlik hissiyatı epeyce yaygın. Kendilerini kanun yapıcı ve uygulayıcı olarak gören ve toplumda hukuk devleti yokmuş hissini yaratan paramiliter örgütlenmelerin, elinde ya da belinde silah ile gezen adamların sayısı her geçen gün artıyor. İnsan bunları izlerken Türkiye"de artık silaha karşı olmanın, gerçeküstü bir duruma tekabül ettiğini düşünmeden edemiyor. Her taraftan rastgele atılan fişek misali yükselen bir şiddet sarmalının içine düşmüş bulunuyoruz. Devletçi milliyetçilik Siyaset biliminde, devlet odaklı, örneğin askeri darbeler ile gerçekleştirilen rejimlere otoriter rejimler denir. Faşist rejimlerde ise şiddeti gerçekleştiren unsurlar çete tipi yani paramiliter örgütlenmelerdir. Faşizmlerde ordu çeteleri değil, çeteler orduyu yutar; devlet siyasal partileri değil, bir siyasal parti devleti yutar. Bu yapıların her ikisi de şiddet içerir. Dolayısıyla tasvip edilir, yenir yutulur bir tarafları yoktur. Otoriter ve faşist rejimlerin her ikisi de birbirinden beterdir ama kötülükte benzeşmelerine rağmen, yine de literatürde, kavramları doğru kullanmak adına aralarındaki farkların altı çizilir. Bu açıdan bakıldığında aslında Türkiye"de daha ziyade "otoriter" bir yapı olduğunu söylemek gerekir. Ancak bugün, bir siyasi rejim olarak değil de yükselen bir dalga olarak faşizmden söz etmeyi gerekli kılan gelişmeler var. Aslında Türkiye"de milliyetçilik her şeyden önce "devletin muhafazasına" odaklanan bir ideoloji oldu. Zaman zaman yükselen ırkçı-ayrımcı türü de, daha egemen olan özümseyici-ayrımcı türü de son kertede hep devletin muhafazasını amaçladı. Türkiye"de hiçbir şey devletin bekasından daha önemli olmadı. Milliyetçi ideoloji devletin emrinde gelişti. Devlet kendisi için "kurşun atacak" olanları, bu ideolojiye yakın duranlar arasından seçti, onlar da devletlerini kırmayıp bu işleri şeref duyarak yerine getirdi. Ancak AB uyum yasaları, güneydoğu sınırında oluşmakta olan Kürt devleti gibi faktörler, devletin güvenlik güçleri içinde iktidarın yitirilmesi olarak algılanmaya başlandı. Bugün, devletin "kurşun atması" için zaman zaman devreye soktuğu çeteler, artık devletin kontrolünden çıktı. Devletin yarattığı ve uzun zamandır hoşgördüğü oluşumlar artık sadece emir almakla yetinmiyor, toplumda popstar misali popüler olmak istiyor. Kameralara hasret "kahramanlar" attıkları her adımda, gerçekleştirdikleri her şiddet eyleminde omuzlara alınmayı bekliyor. Bugün artık devlet kendi muhafazası için yarattığı canavarı kontrol etme becerisini yitirdi. İşte bu yüzden bugün, karşı karşıya olduğumuz olgunun adının faşizm olduğunu söylemek gerekiyor. Zaten garip ama, Türkiye"ye faşizm gelecek idi ise eğer, o da herhalde devlet eliyle gelecekti. Bu da Türk faşizminin bir açmazı olsa gerek. Ayşe Kadıoğlu. |
gääähhhnnnn o.T.
ohne Text
|
lies mal bevor du dich lächerlich machst
ohne Text
|
Ein klimabeinträchtigendes Waffensystem
as HAARP-Projekt
ein klimabeeinträchtigendes Waffensystem Da haben wir es also......... HAARP, Forschungsprogramm für hochfrequente Strahlenforschung (High Frequency Active Auroral Research Project), wird gemeinsam von der Luftwaffe der USA und dem Geophysikalischen Institut der Universität Alaska, Fairbanks, durchgeführt. Auch in Norwegen laufen ähnliche Untersuchungen, ebenfalls in der Antarktis und auch in der früheren Sowjetunion. HAARP ist ein Forschungsprojekt, bei dem mit einer bodengestützten Anlage mit einem Netz von Antennen, die alle mit einem eigenen Sender ausgestattet sind, Teile der Ionosphäre mit starken Radiowellen erwärmt werden. Die erzeugte Energie heizt bestimmte Teile der Ionosphäre auf, was auch Löcher in der Ionosphäre und künstliche „Spiegel“ herbeiführen kann. HAARP ist für viele Zwecke einsetzbar. Durch Manipulation der elektrischen Eigenschaften in der Atmosphäre lassen sich gewaltige Kräfte kontrollieren. Wird dies als militärische Waffe eingesetzt, können die Folgen für den Feind verhängnisvoll sein. Durch HAARP lässt sich ein fest umrissenes Gebiet millionenfach stärker mit Energie aufladen als mit irgendeiner anderen herkömmlichen Energiequelle. Die Energie lässt sich auch auf ein bewegliches Ziel ausrichten, u.a. auf feindliche Raketen. Das Projekt ermöglicht auch eine bessere Kommunikation mit U-Booten und die Manipulation der globalen Wetterverhältnisse. Aber auch das Gegenteil, eine Störung der Kommunikation, ist möglich. Durch Manipulation der Ionosphäre kann man die globale Kommunikation stören, gleichzeitig bleiben die Kommunikationsverbindungen des Anwenders erhalten. Eine weitere Nutzungsmöglichkeit des Systems ist eine Röntgenaufnahme der Erde bis in eine Tiefe von mehreren Kilometern (erddurchdringende Tomographie), um Öl- und Gasfelder aufzuspüren, aber auch unterirdisch stationierte Militäranlagen. Eine weitere Nutzung des HAARP-Systems ist Radar, das über den Horizont blicken und Objekte in großer Entfernung erfassen kann. Dadurch lassen sich nähernde Objekte jenseits des Horizonts ausmachen. Seit den 50er Jahren führen die USA Atomexplosionen im Van Allen-Gürtel durch, um zu erforschen, welche Auswirkungen der entstehende elektromagnetische Impuls in so großer Höhe auf Funkverbindungen und die Wirkungsweise von Radaranlagen hat. Diese Explosionen erzeugten neue Magnetstrahlengürtel, die fast um die gesamte Erde liefen. Die Elektronen bewegten sich auf magnetischen Feldlinien und erzeugten ein künstliches Nordlicht über dem Nordpol. Durch diese militärischen Versuche entsteht die Gefahr, dass der Van Allen-Gürtel für lange Zeit schwerwiegend gestört wird. Das Magnetfeld der Erde kann sich über großen Gebieten ausweiten und Funkverbindungen unmöglich machen. Nach Aussagen amerikanischer Wissenschaftler kann es Hunderte von Jahren dauern, bis der Van Allen-Gürtel wieder zu seinem normalen Zustand zurückfindet. <a href="redirect.jsp?url=http://www.klimaforschung.net/haarp/ http://www.earthpulse.com/src/category.asp?catid=1 Auch" target="_blank">http://www.klimaforschung.net/haarp/ http://www.earthpulse.com/src/category.asp?catid=1 Auch</a> ein Thema im EU-Parlament 1999: Dokument zum Download (. pdf, ca 116 KB) auf der Seite des EU-Parl.: <a href="redirect.jsp?url=http://www2.europarl.eu.int/ 14." target="_blank">http://www2.europarl.eu.int/ 14.</a> Januar 1999 A4-0005/99 BERICHT über Umwelt, Sicherheit und Außenpolitik Ausschuß für auswärtige Angelegenheiten, Sicherheit und Verteidigungspolitik Berichterstatterin: Frau Maj Britt Theorin Verfasser der Stellungnahme*: Herr Olsson, Ausschuß für Umweltfragen, Volksgesundheit und Verbraucherschutz (* "Hughes"-Verfahren) Auszüge: in der Erwägung, daß die allgemeine Besorgnis über die Verschlechterung des Zustands der Umwelt und die Umweltkrisen es erforderlich macht, Prioritäten in den nationalen Entscheidungsprozessen zu setzen und daß die Länder gemeinsam wirksam auf Umweltkatastrophen reagieren, - unter Hinweis auf die Konferenzen der Vereinten Nationen in Kyoto im Jahr 1997 und in Rio de Janeiro im Jahr 1992, - unter Hinweis auf die Anhörung über HAARP und nichttödliche Waffen, die der Unterausschuß für Sicherheit und Abrüstung des Ausschusses für auswärtige Angelegenheiten am 5. Februar 1998 in Brüssel durchgeführt hat, 8. fordert das Militär auf, alle Aktivitäten einzustellen, die zu Umwelt- und Gesundheitsschäden beitragen, und alle notwendigen Schritte zur Sanierung und Dekontaminierung der verseuchten Gebiete zu unternehmen; 21. ist der Ansicht, daß der Geheimhaltung in der militärischen Forschung entgegengewirkt und das Recht auf Offenheit und demokratische Prüfung militärischer Forschungsprojekte gestärkt werden muß; |
links: o.T.
ohne Text
|
Alle Zeitangaben in WEZ +2. Es ist jetzt 12:39 Uhr. |