Sensiz Kalan Bu Sehir
Sensiz kalan bu sehri yakmayi çok istedim
Mavi bir aleve dönüstürdün kalbimi bir anda
Tutusturmak istedim
Beni böyle umarsiz birakip gittigin
Bu zalim sehri yakamadim
Gözlerin dikildi karsima bir caddenin tam ortasinda
inanilmaz güzel bakiyordu gözlerime, hafif islak
En özel, en bilinmeyen türleri açmisti papatyalarin
Hatiralarinla titriyordu içim, kuslar kanatiyordu gönlümü
Gri bulutlar geçiyordu gögümden
Anlamak üzereydim Nero"nun Roma"yi neden yaktigini
Karanlik bir koridor açildi önümde, anlayamadim
Yenik düsmüs nir Napolyon kadar mutsuzdum aslinda
intihara kalkisan Hitler kadar çaresiz
Yakmak üzereydim ki bu sehri
Hatiralarin içli bir yagmur gibi bosandi üzerime
Kediler geçtiler birden kavsaklarindan sehrin
Aci aci miyavladilar
Gözlerime baktilar, kizgindilar, kirgindilar
Onlar da tutulmuslar sana anladim bendeki kadar
Onlar da terkettigin bu sehri çaresiz yakmak istiyorlar
Yakamiyorlar
Saçlarin dikildi karsima bir sokak kösesinde
Her telinde parmaklarimin izi parliyordu
Benzersiz kokunu aliyordu kivrimlrindan rüzgar
Gözleri doluyordu saçlarina bakan kedilerin
Her biri bir kenarda darmadagin çömelip kaliyordu, yutkunuyordu
Rengi kaçiyordu pencerelerde perdelerin
Nereye yürüdüysen durusun, bakisin, sesin
Anladim söndürmeliyim tutusan yüregimi
Kendimi yakmis olurum yakarsam bu sehri (kalbimi)
Çünkü sen herseyinle bendesin
Sensiz kalan bu sehri (kalbimi) yakmayi çok istedim
Nurullah Genç
*sensiz olmuyor... neyim olursan ol sana ihtiyacim var... ama asik oldugum birine nasil arkadasim gözü ile bakarim... bu ask ne yaman çeliski*
|