Ben bu Hikayeden Hikayeleri farklı planlamıştım ama başka olmuş...
Nur arkadaşa iyi dilekleri için tşk ediyorum Melek olsunda Şeytanda çıksa kabulümdür
))
Uzanıyorsunuz doğada öyle makine gürültüsünden,bilumum teknolojik aletlerden uzak,sadece siz varsınz birde doğa.Tabi akılda kalan sorular,yürekte inleyen sızı da cabası.
Zaten hayatı yanlız yaşıyoruz,yaşamda da başkalarını anlamıyoruz,bari kendimizi dinleyip anlayalım biraz.
Gökyüzü kararmaya başlayınca işiğa sığınıyoruz,güneşin gidişinden korkuyor,kendimizi ısıtmak için yorganı çekiyoruz üzerimize.Zaten korkular değil mi bizi oradan oraya savuran,olmadık düşlere onulmaz yoksunluklara salan?
Dürüst olmak gerekirse,ben korkulara düşmekten korkarım.Zaten umurumda değil yaşamın şerzenişli hali,bu açıdan pek korkmam.(Tabi 2 kere ölümle burun buruna gelmeminde bir etkisi var.)