Hayatın gül pembe yanaklarından,
Hayatın gül pembe yanaklarından,
Abu hayat sunan bardaklarindan,
Bal dan tatlı akan ırmaklarından,
Tatmak istemedim abdest alınca
Para pul, mal ve mülk, çok cılız kaldı,
Hak sevdası benden hepsini aldı,
Belimi rüküye bükünce kandı,
Doydu hücrelerim namaz kılınca
Bu neymiş ya rab, bu nasıl lezzet,
İnsan dağ oluyor yüksekte izzet,
Karşına çıksada zalim bir devlet,
Vız geliyor hepsi hakka koşunca.
Demek ki Atalar büyüzden coşmuş,
Üç kıtaya hakkın emriyle koşmuş,
En Büyük kuvveti secdede bulmuş,
Anladım onları, alnım koyunca.
Zulüm yakışmıyor insan oğluna,
Zalimliğe acil çare buluna,
Şeytan girdi insanlığın kanına,
İnsanlar ondan medet umunca
Kör nefsim sakin ha şımarıp durma,
Şeytanla bir olup kalleşçe vurma,
Hiç bir düşman insana zarar veremez,
İnsan`ın dostu Allah olunca
I.A
1insanol
|