Adalet
Kocaman pislik yere düsmüs, kaldirin beni diye yalvarmis. Insanlar gelmis gecmis, ama kimsede pislige yardim etmek istememis. Pislik yerlerde sürüne durmus. Ben simdi size gösteririm diye cirpinmis, ve baslamis gelip gecen insanlara camur atmaya.
Camur atmis, atmis. Al sana, al sana diye bagira bagira camurlarini dagitmis.
Hic fark etmemis ki, camurlarini attikca kendisi hep kücülmüs.
Sonunda sadece bir osuruk kadar kalmis. Ama camurlari attigi insanlar, sadece camurlari yikayip, pisligin nasil eridigine kahkahalarla gülmüs.
Ne edersen kendine, yine kendi kendine.
|