Zitat:
Zitat von Ribelle
Gerçekten göründüğümüz gibi miyiz?..
Yani iki kere iki dört eder gibi gerçek miyiz? Yani doğrularımızdan sapmaz mıyız? Yani su gibi aziz ve toprak gibi sadık mıyız kendimize? Yani neysek, her yerde aynı söylem ve aynı eylem miyiz?..
Gerçekten olduğumuz gibi miyiz?..
Hiç mi ötekileşmiyor muyuz? Hiç mi farklılaşmıyor muyuz? Hiç mi heterojen karışımlara katılmıyor muyuz? Hiç mi bir başka özneye bürünmüyor muyuz? Hiç mi yalan konuşmuyor muyuz? Hiç mi hatalara düşmüyor muyuz? Hiç mi anlamsızlığa doğru sürüklenmiyor muyuz? Hiç mi duvarları yıkmıyor muyuz?..
Gerçekten göründüğümüz ve olduğumuz gibi miyiz?..
Davranışlarımız hiç mi değişiyor mu? Duygularımız yıllarca sabit fikirli mi kalıyor? Hislerimiz aynı heyecanları mı tekrarlıyor hep? Düşlerimiz genişlemiyor mu? Çevremiz genişlemiyor mu? Dünyamız aynı randımanda mı yürüyor? Hareketlerimiz birbirine mi hep benziyor?..
|
Her zaman göründügümüz gibi olmayiz. Cogu zaman maskeyle gezeriz, incinmemek yada incitmemek icin. Yanliz güvenebilecegimiz kisiye karsi acik oluruz, ama güven gidince kimseye güvenmemeye karar verip icimize cekiliriz. Bazi kisiler maskemizin arkadasindaki kisiligimizi farkeder, ama bu cok nadir.
Her yasanan bir duygu veya cevremizdeki olaylar muhakkek insani degistirir, bu hem negatif hem positif olabilir. Ayni kalmayiz. Zaman gectikte bu inciltmeleri unutup öz güvenimizi yeniden saglamak hedefimiz olmali. Her zaman röl almak yipratici.
Maskeli balosunda karsimiza muhakkek bizim gibi maskeli birisi cikacaktir. Cogunlukla öyle sanip bazen önemize gelen kisileri elestirir maskelerin arkalarindaki kisiliklerini arastirmaya kalkariz. Korku ve dürüst olmamamak yanlis anlasilmalara yol acar. Ama bu normaldir kimse tam tamina kendi icini ortaya koymak istemez bazi konularda. Cünkü insanlar cogu zaman zayif noktalirini arayip seni yikmaya calisirlar.
Türkcem fazla iyi degil, unuttum...