Ara Sıra Durmak da Lazım
“Doğa acele etmez, yine de herşey hallolur” demiş ünlü Çin düşünürü Lao Tzu.
Ne kadar da doğru.
Oysa bizim hep acelemiz var.
Her yaptığımız işi çabuk yapmaya çalışıyoruz.
Sınavları, soruları en hızlı çözenler kazanıyor.
İşe en hızlı karar verenler alınıyor.
Hızlı okuma kursları bile var, adım başı..Kimse daha okuduğunu doğru dürüst anlamayı beceremezken…
Oysa ki, iyi yapmak, hakkını vererek yapmak, düşünerek yapmak, anlayarak yapmak gibi kavramlar da var bir yerlerde, herkesin unuttuğu.
Hızlı olmaya çalışırken, durup da ilgilenemediği…
Bu zamanda hızlı olmamak, kaybetmek anlamına geliyor, o da doğru.
Ama kim bilir, belki de ayda yılda bir de olsa, dursak…Bıraksak her ne yapıyorsak…
Şöyle bir etrafımıza bakınsak… Görmediklerimizi görsek, duymadıklarımızı duysak…
Hatta vakit ayırıp, seyretsek, dinlesek, içimize sindirsek…
Yavaş yavaş… Acele etmeden…
Sevdiklerimize vakit ayırsak… Çocuğumuzu oyun oynarken izlesek..Belki annemizi kitap okurken, babamızı maç seyrederken…
Sonra onlarla birlikte birşeyler yapsak. Plansız programsız..Acele etmeden…
Yaşamımızı, ayda yılda bir de olsa, rölantiye alsak, keyfine varsak..
Fena mı olurdu?
Aborjinler ve Kızılderililer bir yerden bir yere giderken ara sıra dururlarmış; ruhları onlara yetişebilsin diye.
Bizim ruhlarımız neredeler acaba? İnşallah bir yerlerde buluşabiliriz, çok geç olmadan!
|