Das Land des lächelns.
Taylanta ilk kez 1999 da gittim.Eski Don Muang havaalaninda 10 saatlik bir ucustan sonra, otomotik kapi acildiginda..suratima srakk diye
carpan -islak sicak ve nemli bir havlu gibi- mega-city havasiyla ayildim.
Asiri gürültülü, bazen cok fena kokan nehir sistemi, milyonlarca birbirine benzeyen asyalilar,tuk-tuk 2 tekerli mini-taksiler,olur olmaz yerde binlerce tapinak,kralin heryerde resmi,adim basi seyyar restoranlar, vs..vs..müthis bir tecrübe. Pulsierend!
Ve yine de beni en cok sasirtan..taylantlilarin her ne olursa olsun..ne kadar stress olursa olsun..daima gülümsemeleriydi.Ister candan ister yalandan...sonucta gülümsüyorlar.Kim bilebilir.
--
Seks turizmine deginmek istiyorum: Phuket, Pattaya ve Bagkoktaki belli basli yerlerin disinda bu tür sosyal faalyietleri sunan müesseselerin disinda..üstsüz güneslenmek bile kesinlikle yasaktir.Ama iste adi cikinca bir ülkenin dokuza inmez sekize.
|