beyazgül,
hic bilenlerle bilmeyenler bir olurmu?
Insanoglu besikten mezara kadar bilmeli, ögrenmeli, kendisini gelistirmelidir.
Ögrenmenin yasi, yeri, mekani ve zamani yoktur.
insan devamli hareketlilik icinde kendisini gelistirmeli ve ilerletmelidir.
Ögrenmek derken önce neyi ögrenmelidir?
Önce insan olmasi hasabiyle insanlik tarih ve felsefesini yaradilis gayesini, sonsuzluga dogru giden yolda, ölümsüz hayati ögrenmelidir.
yani insanin varlik nedenini ve nedenlerini iyi bilmeli, arastirmali, tefekkür etmelidir.
acaba ben neden varim, nicin varim, varlik sebebim nedir.
yoksa benim diger yaratiklardan meselaki hayvanlardan, bir farkim olmalidir.
bakiyoruz hayvanlar yerler, icerler gübre yaparlar.
insan bu degildir. bir farki olmasi lagzim.
insan düsünür, akleder.
insan düsünen bir yaratikdir, o halde vardir.
varlik sebebide o mutlak hakikat önünde kul olmasi, onun iradesi önünde egilmesidir.
ve gerekleri yerine getirmesidir.
bu türlü bilgileri kulaktan,atalardan, geleneklerden degil, bizzahiti ilk kaynaklardan ögrenmelidir.
insan ögrendikce ve kendisini gelistirdikce görürki kendisinin ne kadar cahil oldugunu o zaman anlar.
cehaletten kurtulmak sag ve cebeverli akademik seviyeye ulasmakla erisemez.
nice akademikerler vardirki cahildirler.
nice kariyer sahibi olmayan insanlar vardirki, hikmet sahibidirler.
ders alanmasi gereken nice haziletleri vardir. demekki sadece üniversite bitirmek hic bir sey ifade etmiyor, eger hikmet sahibi degilse.
Insanin bilgiye giden yolda en önemli araci dildir.
bir insan anadilini cok cok iyi bilmeli ve ögrenmelidir.
Anadil herseydir. Bilgidir, kültürdür, gelenektir, töredir, akliniza ne gelirse hepsi anadil ile ögrenilir.
Anadilden uzak olan kisi yarim insandir.
cünkü her sey dil ile ifade edilir ve dil ile ögrenilir.
rüyalar dahi insanin anadilde hayat bulur.
bu sebepten insanin anadili gelecegidir.
nesiller boyu bütün varlik sebeplerini dille ögrenilir.
bunun icin kitap dergi gazete cokca okunmalidir.
hele bilimsel dergi ve kitaplar cok cok okunmalidir.
yoksa gündelik hayatta konustugumuz kelimelerle yetenecek olursak bu 3 yada 5 yüz kelimeyi gecmez.
güzel türkcemiz eski haliyle (osmanlicayla) 400.000 kelimeyi gecer.
günümüz türkcesi maalesef 70.000 kelimeyi gecmiyor.
bir almancaya bir ingilizceye baktigimizda 400.000 , 500.000 kelimeden bahsediliyor.
bu sebepten yeni ile birlikte eski dilimizide ögrenmek gerekiyor.
kendi dilini bilen bir türk cocugu avrupada kolay kolay asimile olmaz.
cocuklarimizin yozlasip asimile olmamasi icin kendi dil ve kültür kökenlerini iyice ögrenip özümsemesi gerekir.
bu sebepten cocuklarimizi kaybetmemek icin dillerini iyi ögretmemiz gerekir.
|