Gecedeki Her Rengin Ayrı Bir Öyküsü Var...
Geceyle gelen anılar unutulmazdır..
Kaybolmazdır etkileri. Solmazdır hece hece kokan gülleri...
Gece çok farklı bir zaman dilimi. Her hâli anlam tadında. Her durumu hayat adında...
Gecede dile gelen tatlıdır...
En anlamlı kelamdır sözü. Karanlığa aydınlıktır gözü. Sessizlikte konuşkan dildir özü...
Gecedeki her rengin ayrı bir öyküsü var...
Ay, beyazlığını ortaya çıkarmak için yarışır koca yıldızlarla. Yıldızlar güneşten daha çok ışık kapmak ve çocukların yanaklarına gülüş kaymak için hünerlerini sergiler. Çocuklar dam üstünde daha çok yıldız saymak için yalancıktan erkenden uyumanın yolunu tutar...
Ve gecenin içindeki gönül birliktelikleri doyumsuz sohbetlere imza atarlar...
Yürekleri okşayan bu muhabbete bülbüller de katılır. Kulakların tozunu temizleyen bu söyleyişe yarasalar da eşlik eder. Mutluluktan dem vuran bu konuşmaya güvercinler de barış kanatlarıyla katılır...
Demem o ki, vaktin adı gece olunca; sabaha varmak ve gündüze uzanmak istemez hiçbir kalp. Kalp geceyle kendini bulmak, ruh geceyle kendine gelmek ve can geceyle kendinde kalmak ister...
|