Cankiri
 

Memleketimden manzaralar cocuklugumu dedemle gecirdigim, koyunlarin, pesinde kostugum, cephe adinda coban köpegimizle ve arkadasim karaoglak adinda siyah kecimle oynadigim
Cankiri'nin Eldivan Dagi'na selam olsun...

O köy bizim köyümüzdür.

Orda bir ev var, uzakta,o bir ev bizim evimizdir.
Yatmasak da, kalkmasak da o ev bizim evimizdir.

Orda bir ses var, uzakta,o ses bizim sesimizdir.
Duymasak da, tınmasak da o ses bizim sesimizdir.

Orda bir dağ var, uzakta,o dağ bizim dağımızdır.
İnmesek de, çıkmasak da o dağ bizim dağımızdır.

Orda bir yol var, uzakta,o yol bizim yolumuzdur.
Dönmesek de, varmasak da o yol bizim yolumuzdur.

Bu agaci daha son defa Eldivan Dagi'na ciktigimdan görmüstüm. Ve bu agac benim cocuklugumdan beri hep ilgimi cekmisti. Tek basina erozyona karsi dik duran ve kökünden toz kopartmayan bir asil durus sergiliyordu. Aklima Nazim Hikmet'in de siirini getiriyordu:
Yasamak bir agac gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardescesine. O agac kardeslige ellerini uzatiyordu ama yaninda kimse bulunmuyordu. Insanligin topraginda her agac kök tutamiyor anlasilan.

Neyse orda insallah bu sefer mountain bike'la bir tur atacagim :)


Ben bozkırdaki ağaç
Sen uzakta akan su
Özlemi yüreğimin
Yüzyıllardır yakan su

Bir ağrılı bekleyiş
Ki tükenmez bir türlü
Ne duam işitilir
Ne söylediğim türkü

Kavrulmuş dallarımdan
Haber etsinler diye
Nice kuşlar uçurdum
Dönmediler geriye

Ya seni bilmediler
Ya unuttular beni
Kuru değnekler ile
Hep bir tuttular beni

Sen uzakta akan Su
Ben bozkırdaki ağaç
Duy artık çığlığımı
Toprağım sana muhtaç