Zitat von fosfos (Beitrag 2010829)

Uyandigimda, gördüklerime inanabilmek icin kendime tokat attim.Yaramamisti.Etrafim yüzlerce kopyalarim ve tipatip klonlarimla doluydu.Kimisi ayakta, kimisi yere bagdas kurmus, kimisi de sirtüstü uzanmis pür dikkat ortadaki podyumda sarki söyleyen sismani dinliyorlardi.

Lan ne oluyor burada yahu?„sstt sen kimsin lan?“ yanibasimda duran ve kendini elinde bir icecekle sarkinin ritmine vermis benzerime seslendim! „ben senim!“, „peki bu öteki dallamalar kim?“, „e onlar da sensin!Onlarin hepsi senin birer parcan, al bir yudum dostum,cek bir firt, rahatla biraz?“
..-..
It's always something -There's always something going wrong -That's the only guarantee That's what this is all about ..
..-..
Kalkip ortadaki sarki söyleyen Köfte-Ekmegi dinleyen ‚ben’lerin arasinda dolasmaya basladim. „Hey sen-,ben’,sen benim neyimsin?“, „Ähm ‚ben’-sen, senin Cuma namazlarina gitmek istemeyenimsin!“ Öteki bir ‚ben’e >sen necisin birader?< diye sorarken, bu arkadas ortalikta Coca Cola dagitan kirmizi sortlu hostes kiza pandik atmayi ihmal etmiyordu. „Ben senin elleri rahat durmayan, gözleri devamli oynasta olan tarafinim". Sirayla tüm benler bana dönüp rapor vermeye baslamisti;>ben lise yillarinda aylak aylak gezmeyi seven senim>,<Ben yardimsever yaninim>,<Ben herkese tez inanan tarafinim>, >Ben su..<, >Ben bu..<, >Ben o..<, >Ben sen..<........

Kendimi tutamadim >Lan sizin hepinizin cani cehenemme..günah cikartmanin zamani mi lan simdi??“Bu sefer de hepsi dönüp bir agizdan bana “ Susarmiyiz lütfen arkadasim, sarkinin icine ettin zaten!“ demezler mi!
..-..
It's a never ending attack -Everything's a lie, and that's a fact -Life is a lemon and I want my money back!
..-..
Bir anda coskulu bir bagirti oldu, ve podyuma bu sefer tekerlekli bir sandalyede Asik Veysel gelmisti! Daha fazla dayanamadim..“Veysel Amcaa. Veysel Amcaa…“diye bagirdim. „Ne oluyor burada Veysel Amcaa…“ Asik Veysel türküsünü kesip „İki kapılı bir handa gidiyorsun gündüz gece „ evladim! Kararini ver artik, sag kapi mi sol kapi mi? Diyerek güldü ve aniden hekes kayboldu.Bir tek ben kalmistim.

Bu olup bitenlerin hemen akabinde Cebrailin sesini isittim: “ Eh hadi ama uyan 3476 Numara! Propofolü vermeyeli iki saat oldu, 3 gündür yattigin suni-koma yeter genc arkadas! Beyninde bir hasar olmamis, haydi gecmis olsun, duvar delmissin bu kafayla! “ Bunlari söyleyen ve isimliginde >Dr.Cebrail< yazan bu adam, bir yandan da hafifce yanaklarim saplaklar atiyordu. Yanibasimda duran EKG cihazinda, beyaz carsaflarda ve Doktorun bakislarinda yatan bu fani gercege geri dönmekle birlikte, tarifsiz bir mutluluk kaplamisti benligimi, sonsuz bir huzur denizindeydim.Iceriye giren Hemsire istedigim birsey olup olmadigini sormustu. „Yok Hemsire hanim, herseyin var artik“

Bitti